Co znajdziemy i czego nie znajdziemy w planie miejscowym?
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zawiera wiele przydatnych informacji dla inwestorów - od przeznaczenia terenu po ustalenia dotyczące infrastruktury technicznej. Nie można jednak oczekiwać zbyt dokładnych zapisów określających jakie urządzenia, sieci przesyłowe i pozostałe związane z nimi obiekty mają zostać umiejscowione w obrębie poszczególnych działek.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to akt prawa miejscowego, co oznacza, że zawiera przepisy powszechnie obowiązujące i może stanowić podstawę do wydawania poszczególnych decyzji administracyjnych. W ramach planu miejscowego określone zostają m.in. takie aspekty gruntów jak: przeznaczenie poszczególnych terenów, obowiązujące zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, warunki zagospodarowania i zasady kształtowania zabudowy, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego, szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości, szczególne warunki zagospodarowania terenów, ograniczenia w ich użytkowaniu (przykładowo wyraźny zakaz zabudowy), czy informacje o terenach infrastruktury technicznej. Warto mieć jednak na uwadze następujący fakt: jeśli w miejscowym planie ustalenia dotyczące infrastruktury technicznej (urządzeń, sieci przesyłowych czy innych związanych z nimi obiektów) będą zbyt dokładne i szczegółowe może stanowić to przyczynek do unieważnienia aktu. Co jest tego przyczyną? Nazbyt sprecyzowane zapisy w planie mogą w przyszłości okazać się bowiem bardzo kłopotliwe, zarówno dla rady gminy jak i dla jej mieszkańców. Sporządzony w taki sposób plan sprawia, że np. nie mogą zostać powzięte zmiany w postanowieniach dotyczących sieci infrastruktury technicznej, których organy gminy nie był w stanie przewidzieć. Wprowadzenie ich nie będzie bowiem możliwe bez przeprowadzenia ponownej procedury planistycznej. W przypadku, gdy nie wpływa to na politykę przestrzenną gminy, nie zaburza zasady kształtowania ładu przestrzennego - uszczegółowianie np. parametrów technicznych nie jest zasadne.
Dodatkowo, wskazywanie bezpośrednio i definitywnie jakie inwestycje mogą być przeprowadzane w obrębie danej nieruchomości, kłoci się z przewodnią ideą sporządzania takiego dokumentu. Miejscowy plan zawiera, co do zasady, normy dyktujące przeznaczenie konkretnych gruntów, nie może zatem podawać szczegółów, które mogą kwestionować ogólny charakter gruntu. Ponadto zgodnie z przesłankami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym każdy ma prawo do zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie np. z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W praktyce oznacza to, że ustalenia zawarte w planie miejscowym, lub w przypadku jego braku w uzyskanych warunkach zabudowy, dyktują sposób w jaki właściciel może wykonywać prawo własności nieruchomości. Ich zbyt szczegółowa treść może więc prowadzić do sytuacji, w której władztwo planistyczne gminy będzie ingerować aż nadto prawo własności do nieruchomości - wyjaśnia Bartosz Antos z portalu www.grunttozysk.pl.
Inwestor może natomiast otrzymać konkretne informacje o infrastrukturze technicznej w inny sposób. Może wystąpić o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci do właściwego ze względu na położenie nieruchomości przedsiębiorstwa zarządzającego sieciami. Wniosek ten może złożyć jedynie osoba już dysponująca tytułem prawnym do danej nieruchomości. W dokumencie tym zostaną zawarte m.in. informacje dotyczące szczegółów podłączenia danego urządzenia, możliwość rozbudowy istniejącej już sieci, jakie parametry techniczne będzie musiało spełnić przyłącze, czy nawet planowane koszty związane z uzbrojeniem działki.