Stare drewno pod specjalną ochroną
Skrzypiąca dębowa podłoga, stolik po babci z przetartym blatem czy wysłużona ogrodowa altanka - stare drewno ma wyjątkowy urok i nierzadko wielką wartość. Wymaga jednak szczególnej ochrony i zastosowania odpowiednich preparatów, jeśli chcemy, by cieszyło oczy przez długie lata. Wiedzą o tym nie tylko konserwatorzy zabytków, ale i zwykli użytkownicy, którzy chcą zachować urok antyków.
Doradca techniczny firmy Altax, producenta środków do ochrony drewna, podpowiada, o czym należy pamiętać, zabierając się do prac renowacyjnych.
Wybierając preparat do ochrony starego drewna, w pierwszej kolejności musimy ocenić kondycję desek. Jeśli zauważymy jakieś problemy, nie powinniśmy ich bagatelizować. Taka sumienność przyniesie owoce w przyszłości i pozwoli dłużej cieszyć się pięknem drewnianych powierzchni. Trzeba też pamiętać o tym, że inaczej zabezpieczymy ulubiony kredens czy boazerie, a inaczej drewno na zewnątrz - pergole, podbitki i płoty.Krok I - Przygotowanie podłoża i usunięcie starej powłoki
Starą powłokę możemy pomalować ponownie, jeśli nie popękała i nie złuszczyła się. Przed rozpoczęciem pracy trzeba tylko dokładnie ją oczyścić. W innym wypadku całość należy przeszlifować do surowego drewna, aby pozbyć się odpadających kawałków lub użyć specjalnie przeznaczonych do tego płynów do usuwania powłok malarskich.
Krok II - Nakładanie powłoki ochronnej
W przypadku elementów drewnianych znajdujących się na zewnątrz domu, należy koniecznie pomalować je najpierw impregnatem technicznym, który zapewni desce trwałą ochronę, a jednocześnie zabezpieczy drewno przed biokorozją.
Do mebli i powierzchni wewnątrz domu nie musimy stosować impregnatów technicznych - jeżeli przez lata z drewnem nic złego się nie działo, to w przyszłości też nie powinno.
Krok III - Dekorowanie drewna
Na tylko częściowo zeszlifowaną powierzchnię, w miejscach łuszczenia się starej powłoki, najlepiej zastosować preparat kryjący, np. impregnat lub emalię. Wówczas prześwity nie będą widoczne. Jeśli natomiast zdecydowaliśmy się przeszlifować całość do surowego drewna, o wyborze środka ochronno-dekoracyjnego będzie decydować jedynie przeznaczenie powierzchni i pożądany efekt estetyczny.
Lakier tworzy twardą powłokę, odporną na ścieranie i zarysowania, doskonale sprawdzi się więc na powierzchniach intensywnie użytkowanych. Pamiętajmy jednak, że odnawianie miejscami zużytej powłoki lakieru będzie pracochłonne.
Z kolei olej najlepiej stosować w przypadku twardych gatunków drewna - głęboko wnika on w strukturę drewna, dzięki czemu skutecznie chroni je przed wilgocią, a uzupełnianie ubytków i przetarć jest bardzo łatwe.
W przypadku elementów nie narażonych na intensywne ścieranie, jak boazerie czy ściany, zastosujmy lakierobejcę. Nada ona drewnu delikatny połysk i zabezpieczy przed zadrapaniami. Z kolei emalia stworzy twardą, bardzo trwałą powłokę kryjącą. Wewnątrz pomieszczeń warto zastanowić się nad zastosowaniem produktów szybkoschnących na bazie wody. Pozbawione drażniącego zapachu, są łatwe w aplikacji, co znacząco skraca czas pracy.
I przede wszystkim - czytajmy etykiety na opakowaniach i zaufajmy zaleceniom producentów - radzi Andrzej Wójcik. Dobór właściwego produktu i prawidłowa aplikacja mają decydujące znaczenie dla osiągnięcia zadowalającego efektu końcowego. Któż, jeśli nie producent, doradzi nam w tym najlepiej?
Od wielu lat Altax pomaga chronić drewniane elementy zabytków w całej Polsce. Produkty Altax zastosowano przy zabezpieczeniu m.in.:
" drewna konstrukcyjnego Zamku Królewskiego na Wawelu oraz drewnianych elementów Katedry na Wawelu: konstrukcji podtrzymującej Dzwon Zygmunta i kopułę Wieży Zygmuntowskiej, drewnianej więźby dachu Katedry oraz Wieży Srebrnych Dzwonów i Wieży Zegarowej;
" Kościoła Mariackiego w Krakowie - drewnianych elementów konstrukcji dachu wieży hejnałowej i dzwonnicy;
" domu rodzinnego Chopina w Żelazowej Woli;
" desek sceny Teatru Polskiego w Warszawie;
" drewnianej więźby dachu Uniwersytetu Jagiellońskiego;
" Kościoła p.w. św. Wojciecha i Mikołaja w Jeruzalu (kościół z serialu "Ranczo");
" Kościoła św. Rocha w Wieruszowie;
" Muzeum Marii Dąbrowskiej w Russowie.
