Od 1 stycznia 2010 roku, zasady ustalania miejsca świadczenia usług zostały zmienione na skutek nowelizacji do Dyrektywy 2006/112/WE. I tak, ustawa z dnia 23 października 2009 roku (Dz. U. z 2009 r. nr 195 poz. 1504) wprowadziła art. 28a-28o, gdzie zawarte są nowe zasady miejsca świadczenia usług oraz w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Jednym z podstawowych założeń tej nowelizacji była zmiana dotycząca miejsca opodatkowania usług poprzez wprowadzenie generalnej reguły, że usługi opodatkowane są w miejscu ich rzeczywistej konsumpcji. Zgodnie z ogólna zasadą zawartą w art. 28b ust. 1 miejscem świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania; w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.
Jak zawsze w przypadku wprowadzania zmian, pojawiają się pewne wątpliwości interpretacyjne, przy praktycznym stosowaniu nowych norm. Na takie wątpliwości podatnicy wskazują w kontekście ustalania miejsca świadczenia usług magazynowania. Powstaje bowiem pytanie, czy takie usługi należy rozpatrywać pod kątem ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług (art. 28b ustawy o VAT), czy też w kontekście któregoś z wyjątków od tej reguły ustanowionych przez ustawodawcę. Jeden z nich dotyczy usług związanych z nieruchomościami i zawarty został w art. 28e ustawy o VAT.
Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Zdaniem organów podatkowych, usługi w zakresie magazynowania towarów mają charakter usług związanych ze ściśle określonym miejscem, jakim jest budynek magazynu i tym samym powinny być traktowane jako usługi związane z nieruchomościami.
Takie stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 sierpnia 2010 r. znak IPPP3/443-417/10-4/LK. Stwierdził on, iż co prawda w ustawie o podatku VAT nie znajduje się legalna definicja usług magazynowych, również w art. 28b do 28o tego rodzaju usługa nie jest wymieniona wprost, to oczywistym jednak jest, iż aby skutecznie realizować tego typu zadania, należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne magazynów jako budynków i ich przystosowanie do pełnionej funkcji jak i specjalistyczne wyposażenie tychże magazynów. Powierzchnia magazynowa, która służy do takich usług, jest położona na terytorium określonego kraju, a świadczenie usług jest nierozerwalnie powiązane z nieruchomością jaką jest obiekt magazynu. Dlatego też usługi magazynowania ze względu na charakter i swój zakres nie mogą być świadczone w oderwaniu od konkretnej nieruchomości.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi w zakresie magazynowania towarów mają charakter usług związanych ze ściśle określonym miejscem, jakim jest budynek magazynu i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy. W związku z powyższym, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości, w której towary są składowane.
Jarosław Włoch
Aplikant radcowski, konsultant podatkowy w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za nie.
