Jak rozliczyć jedzenie i picie?
Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w celu organizacji spotkań z kontrahentami obejmujące wydatki na nabycie napojów, posiłków lub drobnego poczęstunku stanowią dla pracownika lub kontrahenta przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu?
Niekiedy zdarza się tak, że w siedzibie firmy brak jest odpowiednich pomieszczeń, w których można byłoby przyjmować kontrahentów. W celu zapewnienia jak najbardziej dogodnych warunków do rozmów, często pracownicy firm spotykają się z kontrahentami poza siedzibą firmy. Bezpośrednie kontakty z kontrahentami pozwalają na poznanie ich potrzeb i odpowiednie dostosowanie oferty tak, aby jak najlepiej odpowiadała ich wymaganiom.
Podczas takich spotkań strony zamawiają napoje lub posiłki, które są spożywane w czasie trwania spotkania. Przeważnie osoby zapraszające na spotkanie, pokrywają rachunek. Nabywane usługi gastronomiczne najczęściej nie noszą cech okazałości czy wystawności. Powstaje pytanie - czy po stronie pracownika lub kontrahenta powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia?
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 350, z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W myśl natomiast art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy o PIT.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 09.03.2010 r. (sygn.: IPPB1/415-935/09-7/KS) uznał, że wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami należy zaklasyfikować jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. W przypadku gdyby firma nie ponosiła tych wydatków chęć odbycia spotkania ze strony kontrahentów mogłaby być znikoma. W konsekwencji firma nie odniosłaby korzyści płynących z osobistego kontaktu z klientami i dostawcami.
Ze względu na powyższe odnosi ona z tego tytułu korzyści, gdyż poprzez dotarcie do jak najszerszego kręgu potencjalnych klientów oraz wypracowanie jak najkorzystniejszych warunków dostaw uzyskuje możliwość zwiększenia sprzedaży a tym samym przychodów podatkowych. Można więc stwierdzić, iż ponoszone wydatki stanowią warunek sine qua non uzyskania większych obrotów, obniżenia kosztów dostaw oraz zwiększenia konkurencji na rynku, które są rezultatem osobistych kontaktów z kontrahentami.
Wydatki związane z zaproszeniem kontrahentów na spotkania połączone z poczęstunkiem będąc kosztami mającymi wpływ na reklamę produktów Spółki i zwiększenie sprzedaży, nie mogą jednocześnie kwalifikować się do wydatków na zakup nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników lub kontrahentów. Z tego powodu nie stanowią one przychodu dla pracowników oraz kontrahentów i wykluczone jest stosowanie do nich przepisów art. 12 ust. 1 i 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu otrzymanych nieodpłatnie świadczeń.
Jarosław Włoch
Aplikant radcowski, konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
