Który urząd skarbowy może zająć majątek "dużych" podatników?
"Duże" urzędy skarbowe zajmują się nie tylko poborem i wymiarem podatków. Do nich należy również przymusowe ściąganie niezapłaconych danin. Jeżeli rachunki bankowe, samochody czy papiery wartościowe podlegającego pod niego podatnika zajmie "zwykły" urząd skarbowy, postępowanie egzekucyjne musi być umorzone.
Spór o kompetencje
Od kilku lat, obok „zwykłych” urzędów skarbowych, funkcjonują wyspecjalizowane urzędy skarbowe, obsługujące wybranych podatników. Tak naprawdę więc siedziby tych podatników znajdują się na obszarze działania dwóch urzędów skarbowych - „zwykłego” i wyspecjalizowanego. Komplikuje to postępowania egzekucyjne. Problemy pojawiają się przede wszystkim wtedy, gdy urzędy skarbowe mają zająć się ściągnięciem podatku od nieruchomości. Wszystko za sprawą art. 22 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepis ten stanowi, że w zasadzie właściwość miejscową organu egzekucyjnego prowadzącego egzekucję należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca siedziby zobowiązanego. Inaczej jest w przypadku, gdy znany przed wszczęciem egzekucji majątek dłużnika lub większa jego część nie znajduje się na terenie działania tego organu egzekucyjnego oraz gdy egzekucja prowadzona jest z nieruchomości. Pomijamy jednak te wyjątki.
Który urząd skarbowy może więc zablokować rachunki bankowe „dużego” podatnika, zająć jego samochody czy przeprowadzić egzekucję z weksla, aby uzyskać pieniądze na spłatę podatku od nieruchomości? Wbrew pozorom ustalenie tego jest istotne z punktu widzenia dłużnika. Jeżeli bowiem egzekucją zajmie się urząd skarbowy, który nie powinien tego robić, można doprowadzić do jej umorzenia. Wystarczy, powołując się na ten fakt, złożyć zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji. Tylko właściwy urząd skarbowy może w trybie przymusowym ściągać podatki niezapłacone przez podatnika.
Różne poglądy
Do niedawna sprawa ustalenia, który urząd skarbowy ma zajmować prawa majątkowe i ruchomości na spłatę podatków niezapłaconych przez „dużych” podatników, dzieliła sądy administracyjne.
Niektóre z nich twierdziły, że wyspecjalizowane urzędy skarbowe nie są do tego uprawnione. Argumentowały to tym, że jedynym kryterium ustalania właściwości organu egzekucyjnego jest w tym wypadku położenie siedziby zobowiązanego. Powstanie wyspecjalizowanych urzędów skarbowych nie doprowadziło do zmian w zakresie właściwości. Podnoszono również, że „duże” urzędy skarbowe zostały powołane do obsługi niektórych kategorii podatników, a nie zobowiązanych. Wypowiedział się tak np. WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 24 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 1413/06.
Niektóre sądy uważały jednak, że to wyspecjalizowane urzędy skarbowe mają egzekwować podatki niezapłacone przez podlegających im podatników. Są uprawnione do prowadzenia egzekucji w pełnym zakresie. Mogą także ściągać należności wynikające z rozstrzygnięć innych organów podatkowych, np. podatek od nieruchomości. Takie tezy można znaleźć chociażby w wyroku WSA w Olsztynie z dnia 31 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Ol 623/07.
Stanowisko NSA
Do zwolenników tego drugiego poglądu dołączył NSA. W swoich orzeczeniach konsekwentnie podkreśla, że wyspecjalizowane urzędy skarbowe zostały powołane do obsługi wybranych podatników, a zakres powierzonych im zadań jest taki sam jak w przypadku zwykłych urzędów skarbowych. Wynika to z art. 5 ust. 6 i 9a ustawy o urzędach i izbach skarbowych. Oznacza to, że zajmują się również przymusowym ściąganiem zaległych podatków.
Aby ustalić organ egzekucyjny uprawniony do prowadzenia egzekucji na podstawie art. 22 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - czyli stosownie do siedziby zobowiązanego - należy uwzględniać fakt, czy zobowiązany jest „zwykłym” czy też „dużym” podatnikiem. Jeżeli jest to „duży” podatnik, ściągnięciem zaległych podatków musi zająć się wyspecjalizowany urząd skarbowy. W takim wypadku zostaje wyłączona właściwość miejscowa „zwykłych” urzędów skarbowych. Nie mogą one wykonywać zadań - w tym prowadzić egzekucji - przewidzianych dla wyspecjalizowanych urzędów skarbowych.
NSA zajął takie stanowisko m.in. w wyrokach: z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. akt II FSK 918/07 oraz z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. akt II FSK 1367/07.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 ze zm.),
- ustawa z dnia 21.06.1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2004 r. nr 121, poz. 1267 ze zm.).
Kto jest „dużym” podatnikiem? |
|
Gazeta Podatkowa Nr 545 z dnia 2009-03-30