Paolo Gentiloni

Paolo Gentiloni ukończył studia z zakresu nauk politycznych na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, co stworzyło solidne podstawy dla jego przyszłej kariery politycznej. Jego pierwsze kroki zawodowe skierowane były jednak w stronę dziennikarstwa.

Pracował m.in. w "La Nuova Ecologia", gdzie zdobywał doświadczenie w mediach i budował swoje kontakty polityczne. W 1993 roku burmistrz Rzymu, Francesco Rutelli, powierzył Gentiloniemu funkcję swojego rzecznika prasowego, co było jednym z pierwszych znaczących etapów w jego karierze politycznej.

Gentiloni po raz pierwszy został wybrany do Izby Deputowanych w 2001 roku, startując z ramienia partii Margherita. Jego polityczna kariera szybko nabierała tempa. W 2006 roku został ministrem łączności w rządzie Romano Prodiego, gdzie pełnił tę funkcję do 2008 roku. Jako minister łączności, Gentiloni zajmował się kluczowymi kwestiami związanymi z regulacją mediów oraz telekomunikacji we Włoszech.

W 2007 roku Gentiloni wraz ze swoją partią Margherita przystąpił do tworzenia Partii Demokratycznej (PD), która powstała z połączenia różnych ugrupowań centrolewicowych.

Był jednym z członków komitetu założycielskiego tej partii, co potwierdziło jego znaczącą pozycję na włoskiej scenie politycznej. Gentiloni z powodzeniem zdobywał reelekcję w kolejnych wyborach parlamentarnych, służąc jako poseł przez cztery kolejne kadencje.

31 października 2014 roku Paolo Gentiloni został mianowany ministrem spraw zagranicznych w rządzie Mattea Renziego. Na tym stanowisku miał okazję reprezentować Włochy na arenie międzynarodowej, prowadząc dyplomację w kluczowym dla Europy czasie, m.in. podczas kryzysu migracyjnego i negocjacji związanych z konfliktem na Bliskim Wschodzie.

Po rezygnacji premiera Matteo Renziego w grudniu 2016 roku, Gentiloni został desygnowany na stanowisko premiera Włoch. Jego nominacja była wynikiem potrzeby zachowania stabilności politycznej w kraju po odrzuceniu przez obywateli reformy konstytucyjnej w referendum. 12 grudnia 2016 roku jego rząd został zaprzysiężony, a Gentiloni objął funkcję premiera.

Jako premier, Gentiloni musiał stawić czoła licznym wyzwaniom, w tym dalszemu zarządzaniu kryzysem migracyjnym, reformom gospodarczym oraz utrzymaniu stabilności finansowej kraju. Jego rząd funkcjonował do 1 czerwca 2018 roku, kiedy to po długotrwałych negocjacjach powstał rząd Giuseppe Contego, a Gentiloni podał swój gabinet do dymisji.

Po zakończeniu swojej kadencji jako premier, Paolo Gentiloni nadal aktywnie uczestniczył w życiu politycznym. W marcu 2019 roku objął techniczną funkcję przewodniczącego Partii Demokratycznej, co było symbolicznym gestem poparcia dla zjednoczenia i odnowy partii.

Jego doświadczenie i wiedza zostały docenione na arenie międzynarodowej, gdy w 2019 roku dołączył do Komisji Europejskiej pod przewodnictwem Ursuli von der Leyen jako komisarz do spraw gospodarki. W tej roli Gentiloni odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polityki gospodarczej Unii Europejskiej, zwłaszcza w kontekście wyzwań związanych z pandemią COVID-19 i odbudową gospodarczą po kryzysie.