Ustalenie podstawy wymiaru świadczenia chorobowego w razie przerwy w zatrudnieniu
1) Z pracownikiem rozwiązaliśmy umowę o pracę, w związku z przejściem na emeryturę. Po przerwie przypadającej na dzień roboczy został on zatrudniony ponownie, w tym samym wymiarze czasu pracy. Czy do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego w październiku br. należy wliczyć wynagrodzenie za okres pracy przed przerwą? W jaki sposób uwzględniać w podstawie wymiaru zasiłków nagrodę roczną pomniejszaną, w myśl przepisów płacowych, za okresy pobierania świadczeń chorobowych?
Do obliczenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie uzyskane przez pracownika za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia po przerwie, poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. W podstawie tej nie należy uwzględniać nagrody rocznej.
Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy zasiłkowej, w związku z art. 92 § 2 K.p., podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy. W sytuacji, gdy pomiędzy kolejnymi umowami o pracę występuje przerwa przypadająca na dzień ustawowo wolny od pracy, to nie traktuje się jej jak przerwy w ubezpieczeniu chorobowym. Wówczas przy obliczaniu świadczeń chorobowych wynagrodzenie z kolejnych umów podlega zsumowaniu.
| Ważne: Jeśli pomiędzy umowami o pracę zawartymi z tym samym pracodawcą wystąpi przerwa przypadająca na inny dzień niż ustawowo wolny od pracy, to do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych przyjmuje się tylko wynagrodzenie uzyskane na podstawie umowy zawartej po przerwie. |
Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie do składników wynagrodzenia przysługujących za okresy dłuższe niż miesiąc, czyli kwartalne, roczne i inne.
W przypadku, o którym mowa w pytaniu, pomiędzy umowami o pracę zawartymi z tym samym pracodawcą wystąpił jeden dzień przerwy przypadający na dzień roboczy. Podstawę wymiaru przysługującego pracownikowi wynagrodzenia chorobowego należy więc ustalić tak, jak dla nowo zatrudnionego pracownika, przyjmując do niej wynagrodzenie uzyskane na podstawie umowy o pracę zawartej po przerwie.
| Przykład |
Umowa o pracę z pracownikiem została rozwiązana z dniem 29 czerwca 2015 r. w związku z przejściem na emeryturę. Ponownie został on zatrudniony od 1 lipca 2015 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.
W okresie od 10 do 20 września 2015 r. pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie uzyskane przez pracownika za okres od lipca do sierpnia 2015 r., tj. za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia.
2) Pracownikowi, o którym mowa w 1 pytaniu, w styczniu 2016 r. wypłacimy nagrodę za 2015 r. (pomniejszaną za okresy absencji chorobowej). Do jej obliczenia zostanie przyjęte również wynagrodzenie i okres pracy na podstawie pierwszej umowy. Czy w podstawie wymiaru świadczeń, do których prawo powstanie w 2016 r., będzie uwzględniana nagroda za 2015 r.?
Tak, ale w wysokości ustalonej proporcjonalnie do liczby pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia przypadającego w 2015 r. po przerwie.
Co do zasady, składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy roczne wlicza się do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 42 ust. 3 ustawy zasiłkowej). W sytuacji, gdy pracownik nie był zatrudniony u pracodawcy przez cały rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy, premie i inne składniki za okresy roczne powinny być uwzględnione w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych proporcjonalnie do liczby pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia w roku, z którego składnik podlega wliczeniu do tej podstawy. Tak wynika z ust. 229 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej.
Nagrodę wypłaconą pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, uwzględnia się w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków w części wypłaconej za okres pracy po przerwie w zatrudnieniu oraz proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych, przepracowanych przez pracownika po tej przerwie.
| Ważne: Jeżeli pracownik nie był zatrudniony u pracodawcy przez cały rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, to składnik roczny wlicza się do podstawy wymiaru w wysokości proporcjonalnej do liczby pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia w tym roku. |
Powyższe stosuje się także, gdy w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy pracownik korzystał z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, który rozpoczął się przed okresem, z którego składnik wynagrodzenia jest uwzględniany i zakończył się w trakcie tego okresu (por. ust. 230 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej).
| Przykład |
Przyjmujemy założenia z poprzedniego przykładu, oraz że w styczniu 2016 r. pracownik otrzyma nagrodę za 2015 r., która zostanie obliczona z uwzględnieniem wynagrodzenia za pracę za cały okres zatrudnienia w 2015 r. Niezdolność do pracy z powodu choroby powstanie w lutym 2016 r. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego zostanie przyjęte przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od lipca 2015 r. do stycznia 2016 r. oraz 1/6 część nagrody wypłaconej za drugi okres pracy w 2015 r.
Nagroda za 2015 r. (po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika) wyniesie 1.840,56 zł, z czego za pierwszy okres zatrudnienia pracownik otrzyma 916,40 zł, a za drugi - 924,16 zł. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego zostanie przyjęta nagroda w wysokości 154,03 zł, tj. 1/6 z kwoty 924,16 zł.
Ubezpieczenia i Prawo Pracy Nr 19 z dnia 2015-10-01