Czy można założyć anonimowe konto bankowe? Wyjaśnia GIODO
Agnieszka (31 l.): Czy można założyć anonimowe konto bankowe? Potrzebuję drugiego rachunku na drobne codzienne wydatki, a nie chciałabym, aby mój partner się o nich dowiedział.
Zdaniem Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w obecnym stanie prawnym założenie anonimowego konta bankowego jest niemożliwe. Wynika to wprost z przepisów oraz z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa finansowego.
Inspektor tłumaczy, że zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych przetwarzanie danych jest dopuszczalne m.in. w sytuacji, gdy szczególne przepisy prawa zezwalają na ich przetwarzanie. I tak, w tej sytuacji zastosowanie mają m.in. przepisy Prawa bankowego, jak również ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
Zasady prowadzenia, jak również elementy, jakie powinna zawierać umowa rachunku bankowego określają przepisy Rozdziału 3 Prawa bankowego. Zatem zgodnie z art. 52 ust. 2 pkt 1 umowa rachunku bankowego powinna określać w szczególności strony umowy.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu instytucja obowiązana (m.in. bank) przeprowadzająca transakcję, której równowartość przekracza 15 000 euro, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję również w przypadku, gdy jest ona przeprowadzana za pomocą więcej niż jednej operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane i zostały podzielone na operacje o mniejszej wartości z zamiarem uniknięcia obowiązku rejestracji. Instytucja obowiązana (m.in. bank) przeprowadzająca transakcję, której okoliczności wskazują, że może ona mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowanie terroryzmu, ma obowiązek rejestrować taką transakcję, bez względu na jej wartość i charakter.
Ponadto, zgodnie z art. 8 b ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu instytucje obowiązane (m.in. bank) stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa finansowego, które polegają na m.in. identyfikacji klienta i weryfikacji jego tożsamości na podstawie dokumentów lub informacji publicznie dostępnych.
Identyfikacja dotyczy również stron transakcji niebędących klientami i obejmuje ustalenie i zapisanie ich nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska oraz adresu, w zakresie, w jakim dane te instytucja może ustalić przy zachowaniu należytej staranności. Powyższa weryfikacja polega na sprawdzeniu i potwierdzeniu danych i następuje przed zawarciem umowy z klientem lub przez przeprowadzaniem transakcji.
mp/Kurier PAP
