KRRiT:Te kanały telewizyjne mają być w każdym pakiecie!
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przyjęła stanowisko w którym wyjaśnia, że programy określone w artykule 43. ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji - TVP 1, TVP 2, regionalny program telewizyjny rozpowszechniany przez Telewizję Polską S.A., POLSAT, TVN, TV4 oraz TV PULS - powinny być dostępne w każdym oferowanym przez operatora pakiecie.
Aby usunąć wątpliwości dotyczące wykonywania obowiązku rozprowadzania programów wymienionych w art. 43. ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji oraz w związku z praktyką oferowania przez operatorów pakietów o różnej zawartości programowej, a tym samym zróżnicowanych cenowo, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wyjaśniła, że programy określone w art. 43. ust. 1 ustawy - TVP 1, TVP 2, regionalny program telewizyjny rozpowszechniany przez Telewizję Polską S.A., POLSAT, TVN, TV4 oraz TV PULS - powinny być dostępne w każdym oferowanym przez operatora pakiecie.
Nie jest konieczne umieszczanie wymienionych wyżej programów w pakietach droższych lub pakietach tematycznych typu "premium" w sytuacji, jeśli możliwość nabycia tych pakietów jest uzależniona przez operatora od wcześniejszego nabycia przez abonenta pakietu tańszego - np. podstawowego, zawierającego programy określone w art. 43. ust. 1 ustawy.
Zważywszy na wejście w życie ustawy z dnia 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz. U. 2011, Nr 153, poz. 903), która znowelizowała m.in. art. 43. ustawy, zdezaktualizowaniu uległo Stanowisko Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 ustawy.
Artykuł 43. ust. 1 ustawy wskazuje, że operator "...jest obowiązany do rozprowadzania programów...". Oznacza to konieczność zapewnienia dostępności tych programów we wszystkich pakietach oferowanych przez operatora - zwłaszcza w podstawowym (najtańszym).
Art. 43. ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji należy rozpatrywać łącznie z art. 43a. ust. 3 pkt 1) ustawy, który wskazuje, że operator rozprowadzający program jest zobligowany rozprowadzać i oferować program, który został mu nieodpłatnie udostępniony. W związku z powyższym należy stwierdzić, że oferowane przez operatorów powinny być zatem wszystkie programy wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy, a ich nadawcy zgodnie z art. 43a ust. 1 ustawy zobligowani są te programy operatorom udostępnić.
Nieobecność programów objętych transmisją obowiązkową w którymś z oferowanych pakietów będzie oznaczać brak realizacji przez operatora obowiązku wynikającego z art. 43a. ust. 3 pkt 1) ustawy, czyli obowiązku oferowania abonentom nieodpłatnie udostępnianych programów, co skutkować będzie odpowiedzialnością operatora na podstawie art. 53b ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji.
www.SerwisPrawa.pl