Kurs faktycznie zastosowany w CIT po zmianach w rachunkowości

Kurs faktycznie zastosowany w CIT po zmianach w rachunkowościW wyniku nowelizacji przepisów art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, od 1 stycznia 2009 r. wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie waluty: faktycznie zastosowanym, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,

Kurs faktycznie zastosowany w CIT po zmianach w rachunkowościW wyniku nowelizacji przepisów art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, od 1 stycznia 2009 r. wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie waluty:   faktycznie zastosowanym, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,

  • średnim NBP z dnia poprzedzającego ten dzień - jeżeli charakter operacji wskazuje, iż nie jest zasadne zastosowanie innego kursu.

  • Celem nowelizacji było dostosowanie uregulowań bilansowych do podatkowych. W przepisach podatkowych nowe uregulowania dotyczące różnic kursowych obowiązują od 1 stycznia 2007 r. Od tego czasu utrwaliło się w praktyce i dla celów podatkowych przyjęło, że kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny waluty obcej w celu ustalania różnic kursowych, czyli np. bankowy, kantorowy albo wynikający z umowy, nie jest to więc kurs faktycznie zrealizowany. Tak też wyjaśniają organy podatkowe.

    Jeśli nie jest możliwe przyjęcie kursu faktycznie zastosowanego lub jest on wyższy albo niższy o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego, wówczas przyjmuje się kurs średni.

    Zwrócić należy uwagę, że ustawa o rachunkowości nie wprowadziła własnej definicji kursu faktycznie zastosowanego, a więc należy sądzić, że powinien to być kurs przyjęty dla celów podatkowych zważywszy, że celem nowelizacji ustawy o rachunkowości było m.in. dostosowanie jej w tym zakresie do przepisów podatkowych.

    Jednak od 1 stycznia 2009 r. pojawiły się różne stanowiska odnośnie tego, jaki kurs stosować do wpływu walut na własny rachunek walutowy, bowiem zaczęły pojawiać się interpretacje, że ma to być kurs średni, a nie kupna banku, w którym jednostka posiada rachunek.

    Dobrze się więc stało, że w omawianej kwestii stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów, które w piśmie z 25 maja 2009 r., nr DD6/8213/70/MDA/DR-389/09 (dokument SIP nr 209963), wyjaśniło:

    „Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15a) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 24c), tak jak przepisy ustawy o rachunkowości (art. 30 ust. 2), nie definiują określenia kursu faktycznie zastosowanego, z tego względu, aby nie ograniczać zastosowania tego pojęcia w zamkniętym katalogu.

    Na gruncie obowiązujących od dnia 1 stycznia 2007 r. przepisów podatkowych zostało przyjęte, iż kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w celu ustalania różnic kursowych. W sensie technicznym faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza miarę wartości pieniądza krajowego w stosunku do waluty obcej. Faktycznie zastosowany kurs waluty nie musi być wyłącznie kursem pieniężnej wymiany, a użycie go przy takich kategoriach podatkowych jak: otrzymanie przychodu, uiszczenie zapłaty, wpływ i wypływ waluty, czy też wycena kredytu (pożyczki), świadczy iż jest to kurs faktycznie zastosowany do wyceny określonych wartości kształtujących różnice kursowe. Z wykładni celowościowej wynika, iż przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe zastosowane przez podatnika, w tym np. bankowe, kantorowe i indywidualne wynikające z umowy. Jeżeli operacje walutowe są dokonywane przez rachunek bankowy, uzasadnione jest stosowanie kursów bankowych. Kursy bankowe są bowiem realne i mają rzeczywisty charakter, po tych kursach bank dokonałby wymiany waluty obcej, gdyby podatnik nie korzystał z własnego rachunku, spełniają zatem przesłanki faktycznie zastosowanego kursu walut. Zasada ustalenia podatkowych różnic kursowych w oparciu o kurs bankowy, jako kurs faktycznie zastosowany, wynika również z większości interpretacji organów podatkowych.

    W związku ze zmianą od dnia 1 stycznia 2009 r. przepisów ustawy o rachunkowości w zakresie kursów walut, jeżeli nie jest możliwe ujęcie operacji gospodarczych po kursach bankowych, wówczas jednostki są zobowiązane do stosowania kursów średnich NBP. Takie rozwiązanie można uwzględnić przy rozliczeniach podatkowych.

    Przyjęcie tej propozycji uzasadnia brzmienie art. 15a ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 24c ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów tych wynika, że jeżeli nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kursy średnie NBP. Ponadto, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty byłby wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określa ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez NBP.”

    Podsumowując:

    Przy ustalaniu różnic kursowych w związku z przeliczaniem na złote wpływu waluty obcej na rachunek walutowy, podatnik powinien w dalszym ciągu używać kursu bankowego jako faktycznie zastosowanego, jeżeli jest to możliwe, a tym samym „zasadne”.

    Kursy walut, które mogą mieć zastosowanie przy wycenie operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych.
     

    Rodzaj operacji
    Kurs waluty stosowany do wyceny
    Należności
    1. Powstanie należności z tytułu sprzedaży towarów i usług
    kurs średni ogłoszony dla danej waluty przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż
    2. Wpływ należności z tytułu sprzedaży
    na rachunek walutowy
    kurs kupna banku, w którym jednostka 
    posiada rachunek walutowy (jako kurs faktycznie zastosowany) z dnia wpływu należności lub
     
    kurs średni ogłoszony dla danej waluty przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu należności na rachunek - jeśli nie jest zasadne zastosowanie kursu kupna banku, np. w sytuacji, gdy bank nie ogłasza kursu waluty albo ogłasza ich kilka w ciągu dnia tak, że trudno ustalić, który przyjąć lub gdy jednostka posiada rachunek walutowy za granicą
    3. Wpłata należności do kasy walutowej 
    jednostki
    kurs średni ogłoszony dla danej waluty przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpłaty należności do kasy walutowej
    4. Spisanie należności przedawnionej
    kurs historyczny, tj. kurs waluty obowiązujący w dniu powstania należności
    Zobowiązania
    5. Powstanie zobowiązania z tytułu zakupu towarów lub usług
    kurs średni ogłoszony dla danej waluty przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury dokumentującej zakup
    6. Zapłata zobowiązania z tytułu zakupu 
    towarów lub usług z rachunku 
    walutowego (rozchód waluty):
    kurs historyczny (jako kurs faktycznie 
    zastosowany), tj. kurs, po którym dokonano 
    wyceny wpływu waluty na rachunek walutowy - według metody FIFO, LIFO lub kursów średnioważonych (powstaną różnice kursowe na rozrachunkach, lecz nie powstaną na rachunku walutowym) lub
    kurs sprzedaży banku (jako kurs faktycznie
    zastosowany), w którym jednostka posiada
    rachunek walutowy, obowiązujący w dniu zapłaty zobowiązania (powstaną różnice kursowe na rozrachunkach i na rachunku walutowym). Organy
    podatkowe zalecają przyjmować kurs sprzedaży, jednak nie powinien być przez nie kwestionowany kurs historyczny, gdyż niezależnie od tego, jaki kurs przyjmiemy, i tak różnice kursowe skorygują wartość kosztu do kursu historycznego, czyli po jakim wyceniono wpływ waluty

    Uwaga: Przyjęty sposób wyceny rozchodu walut powinien wynikać z polityki rachunkowości i być stosowany w sposób ciągły

    7. Zapłata zobowiązania z kasy walutowej
    kurs historyczny (jako kurs faktycznie zastosowany), tj. kurs, po którym dokonano wyceny wpływu waluty do kasy walutowej
    8. Spisanie przedawnionego zobowiązania
    kurs historyczny, tj. kurs waluty obowiązujący w dniu powstania zobowiązania
    Zakup i sprzedaż waluty w banku
    9. Zakup waluty w banku w celu zasilenia rachunku walutowego
    kurs sprzedaży obowiązujący w banku w dniu zakupu waluty
    10. Odsprzedaż waluty do banku
    (np. przelanie środków pieniężnych
    z rachunku walutowego na złotówkowy)
    kurs kupna obowiązujący w banku w dniu odsprzedaży waluty - powstaną różnice kursowe na środkach pieniężnych
    Zakup i sprzedaż waluty w kantorze
    11. Zakup waluty w kantorze i jej wpłata
    na rachunek walutowy
    kurs kantorowy
    12. Odsprzedaż waluty w kantorze
    kurs kantorowy
    Podróże służbowe
    13. Wypłata z kasy walutowej zaliczki
    na podróż służbową
    kurs historyczny (jako kurs faktycznie zastosowany), tj. kurs, po którym dokonano
    wyceny wpływu waluty do kasy walutowej
    14. Rozliczenie zaliczki
    -  kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień rozliczenia delegacji (powstaną różnice kursowe). Może to być też kurs, po jakim wyceniono zaliczkę, wówczas nie powstaną
    różnice kursowe. Taki kurs nie powinien być kwestionowany przez organy podatkowe, bowiem różnice kursowe i tak skorygują koszty do kursu, po jakim wyceniono zaliczkę
    Kompensata rozrachunków
    15. Kompensata należności i zobowiązania wyrażonych w walucie obcej
    kurs wynikający z umowy między stronami (jako kurs faktycznie zastosowany) lub
    kurs historyczny, tj. niższy kurs waluty, według jakiego daną należność lub zobowiązanie wyceniono w momencie ich powstania (jako kurs faktycznie
    zastosowany)
    Lokata walutowa
    16. Założenie lokaty
    kurs historyczny, tj. kurs, jaki zastosowano
    do wyceny wpływu waluty na rachunek walutowy
    17. Likwidacja lokaty
    kurs historyczny, tj. kurs, jaki zastosowano do wyceny waluty w dniu założenia lokaty
    18. Dopisanie odsetek do lokaty
    kurs średni NBP obowiązujący w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień wpływu odsetek na rachunek walutowy
    Kredyty bankowe
    19. Wpływ kredytu na rachunek walutowy 
    kurs sprzedaży, obowiązujący w banku w dniu uzyskania kredytu
    kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania kredytu - jeśli nie jest zasadne zastosowanie kursu sprzedaży (bank
    jednostki nie ogłasza kursów walut lub jest prowadzony za granicą)
    20. Spłata kredytu z rachunku walutowego
    -  kurs sprzedaży banku, (jako kurs faktycznie zastosowany), w którym jednostka posiada rachunek walutowy, obowiązujący w dniu zapłaty kredytu
    (powstaną różnice kursowe na rachunku kredytowym i na rachunku walutowym).
    kurs historyczny, tj. kurs, po którym dokonano wyceny wpływu waluty na rachunek walutowy - według metody FIFO, LIFO lub kursów średnioważonych (powstaną różnice kursowe na
    rachunku kredytowym, lecz nie powstaną na
    rachunku walutowym)
    21. Pobranie prowizji od kredytu
    z rachunku walutowego
    kurs przyjęty do wyceny rozchodu waluty z rachunku walutowego, tj. kurs, po którym dokonano wyceny wpływu waluty na rachunek walutowy - według metody FIFO, LIFO lub kursów średnioważonych (nie powstaną różnice kursowe).
    Może być też kurs średni, ale wówczas
    różnice kursowe i tak sprowadzą koszt do 
    kursu po jakim waluta wpłynęła na rachunek
    walutowy.
    Korekty przychodów i kosztów
    22. Korekta przychodu ze sprzedaży 
    (i jednocześnie należności)
    kurs historyczny, tj. kurs, po jakim wyceniono pierwotną fakturę sprzedaży (jako sprostowanie operacji już wcześniej przeprowadzonej)
    23. Korekta kosztu z tytułu zakupu towarów i usług (i jednocześnie zobowiązania)
    kurs historyczny, tj. kurs, po jakim wyceniono pierwotną fakturę zakupu (jako sprostowanie operacji już wcześniej przeprowadzonej)



    Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych Nr 19 z dnia 2009-07-01

    Reklama
    Dowiedz się więcej na temat: organy | rachunek | bank | kasy | jednostka | bankowy | różnice | bankowe | zastosowanie | CIT | lokaty | operacje | waluty | zakup
    Reklama
    Reklama
    Reklama
    Reklama
    Strona główna INTERIA.PL
    Polecamy
    Finanse / Giełda / Podatki
    Bądź na bieżąco!
    Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
    Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
    Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
    Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »