Sprzedaż własnej wierzytelności
Minister Finansów wskazał, że rozbieżności interpretacyjne w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących zbywanej wierzytelności zaliczanej uprzednio do przychodów oraz obliczenia straty ze zbycia takiej wierzytelności usunęła uchwała NSA z 11 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/11.
Pobierz za darmo program PIT 2015
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 30 września 2015 r., nr DD6/033/78a/SOH/09/PK-845 zmieniającej z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 lutego 2009 r., nr ILPB3/423-786/08-2/ŁM.
Spółka zbyła wierzytelność własną na rzecz firmy zajmującej się profesjonalnym obrotem wierzytelnościami. Umowa sprzedaży wierzytelności miała charakter bezwarunkowy. Zbywana wierzytelność została uprzednio zaliczona do przychodów należnych w kwocie netto. Cena sprzedaży została ustalona na poziomie niższym niż wartość wierzytelności, w związku z czym po stronie spółki powstała strata z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności. Zdaniem spółki w przypadku zbycia wierzytelności własnej, zaliczonej uprzednio przez nią do przychodu należnego, strata na sprzedaży wierzytelności stanowi u niej koszt uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej pozostawał zarachowany uprzednio w kwocie netto przychód do kwoty wierzytelności brutto, w której zawarty był podatek od towarów i usług niebędący przychodem należnym. We wniosku o interpretację spółka chciała uzyskać potwierdzenie, że jej stanowisko jest poprawne.
Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się jednak ze spółką. Zdaniem tego organu spółka zbywająca wierzytelność własną, zaliczoną uprzednio przez nią do przychodu należnego, do kosztów podatkowych może zaliczyć stratę ustaloną jako różnica między ceną określoną w zawartej umowie sprzedaży a kwotą zaliczoną do przychodu należnego.
Minister Finansów wskazał, że rozbieżności interpretacyjne w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących zbywanej wierzytelności zaliczanej uprzednio do przychodów oraz obliczenia straty ze zbycia takiej wierzytelności usunęła uchwała NSA z 11 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/11.
Stosując się do tej uchwały, Minister Finansów uznał, że: "(...) w Spółce kosztem uzyskania przychodów będzie cała strata ze zbycia wierzytelności zaliczonej uprzednio do przychodów należnych, obliczona jako różnica pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży a wartością wierzytelności powiększonej o należny VAT".
Od redakcji
Pragniemy zwrócić uwagę, że nadal pozostaje sporna kwestia możliwości ujęcia w kosztach podatkowych straty ze sprzedaży wierzytelności odpisanych jako przedawnione. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 20 updop, wyłączono z kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisane jako przedawnione. W oparciu o ten przepis organy podatkowe stoją na stanowisku, że kosztem podatkowym nie może być strata ze sprzedaży wierzytelności, która uległa przedawnieniu (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 września 2015 r., nr IBPB-1-2/4510-184/15/MS).
Natomiast NSA w wyroku z 5 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 3113/12 zajął odmienne stanowisko, uznając, że strata ze sprzedaży wierzytelności odpisanych jako przedawnione jest kosztem uzyskania przychodu, o ile wierzytelności te uprzednio były zarachowane jako przychód należny.
Przegląd Podatku Dochodowego Nr 1 z dnia 2016-01-01