Ulepszenie środka trwałego zamortyzowanego w 100%
Zamierzamy ulepszyć maszynę, która została już w 100% zamortyzowana. Czy w takim przypadku powinniśmy ustalić nową wartość początkową, czy podwyższyć starą? Czy odpisy amortyzacyjne naliczać tylko od kwoty ulepszenia?
W wyniku ulepszenia podwyższeniu ulega dotychczasowa wartość początkowa środka trwałego. Od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, stosując pierwotnie przyjętą metodę i stawkę amortyzacyjną. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy środek trwały jest zamortyzowany w części, czy w całości. |
Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o PDOP (art. 22g ust. 17 ustawy o PDOF), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.
W myśl ogólnej zasady, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, a wybraną metodę stosują do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Opisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Stawki te mogą podlegać obniżeniu i podwyższeniu według zasad określonych w art. 16i ust. 2-6 ustawy o PDOP oraz art. 22i ust. 2-6 ustawy o PDOF.
Tak ustalone stawki stosuje się do pełnego zamortyzowania środka trwałego. Dotyczy to w takim samym zakresie środków trwałych ulepszonych. Bez znaczenia w takim przypadku pozostaje fakt, czy dany środek trwały jest częściowo, czy całkowicie zamortyzowany.
W wyniku ulepszenia zmianie (zwiększeniu) ulega więc wartość początkowa ulepszanego środka trwałego, a w konsekwencji wysokość przyszłych odpisów amortyzacyjnych. Natomiast bez zmian pozostaje dotychczasowa metoda amortyzacji oraz stawka amortyzacyjna. Odpisów amortyzacyjnych od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego zgodnie z przyjętą praktyką dokonuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ulepszono środek trwały.
Przykład
Podatnik w październiku br. dokonał ulepszenia środka trwałego o wartości początkowej 8.000 zł w 100% zamortyzowanego. Wartość ulepszenia wyniosła 4.000 zł. Do pełnego zamortyzowania środka trwałego stosowana był metoda liniowa oraz stawka równa 20%. Od listopada podatnik rozpocznie naliczanie odpisów amortyzacyjnych od "nowej" wartości początkowej równej 12.000 zł. Odpis miesięczny wyniesie: 200 zł, według wyliczenia:
Amortyzacja zostanie zakończona po 20 miesiącach (20 × 200 zł = 4.000 zł), czyli w momencie zrównania wartości początkowej (tu: 12.000 zł) z sumą odpisów amortyzacyjnych (8.000 zł umorzenie naliczone przed ulepszeniem + 4.000 zł umorzenie naliczone od wartości podwyższonej o nakłady ulepszeniowe). |
Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych Nr 31 z dnia 2017-11-01