Z jakich przywilejów może korzystać mały podatnik?

Mały podatnik może być rozpatrywany w kontekście ustawy o podatku dochodowym, a także ustawy o podatku od towarów i usług.

Mały podatnik w świetle ustawy o PIT to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z VAT-em) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro (4 736 000 zł).

Ustawa o VAT definiuje małego podatnika podobnie, jednak wskazuje, że małym podatnikiem może być także podmiot prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami powierniczymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem prowadzenia komisu, jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro (178 000 zł).

Należy pamiętać, że przeliczanie kwot wyrażonych w euro dokonywane jest według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego. Przeliczenia tego dokonuje się w zaokrągleniu do 1000 zł.

Przywilejem małych podatników w rozliczeniach podatkowych jest możliwość dokonywania rozliczeń kwartalnych - za pośrednictwem deklaracji VAT-7K, najpóźniej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Rozliczenie podatku VAT następuje na takich samych zasadach jak przy miesięcznym rozliczaniu podatku, z tą tylko różnicą, że rozliczenie dokonywane jest raz na kwartał. Obowiązek podatkowy oraz prawo do odliczenia VAT-u powstają na zasadach ogólnych.

Metoda ta polega na odprowadzeniu VAT-u dopiero po uzyskaniu zapłaty od kontrahenta, jednak nie później niż 90. dnia od chwili wydania towaru lub wykonania zleconej usługi, oraz na odliczeniu kwoty VAT-u od nabytych zakupów po faktycznym uiszczeniu za nie zobowiązania. Także częściowe uregulowanie należności przez kontrahenta spowoduje w tym przypadku powstanie obowiązku podatkowego jedynie w odniesieniu do zapłaconej części należności.

Kolejnym przywilejem przysługującym małym podatnikom jest możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji. Nie jest to odrębna metoda amortyzacji dopuszczana przez prawo podatkowe, a jedynie limit wartości początkowej środka trwałego, jaką mogą podatnicy uznać za koszt uzyskania przychodu w jednym roku w formie odpisów amortyzacyjnych. Obecnie limit odpisów amortyzacyjnych wynosi 50 000 euro. Warto podkreślić, że do ustalonego limitu nie wlicza się odpisów amortyzacyjnych dokonanych od środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 3500 zł.

Amortyzacja jednorazowa obejmuje środki trwałe zaliczone do grupy 3-8 klasyfikacji środków trwałych. Amortyzację tę można zastosować w roku podatkowym, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należy jednak pamiętać, że wyjątek stanowią tu samochody osobowe, których podatnik nie może amortyzować tym sposobem.

Ponadto małemu podatnikowi przysługuje prawo wpłacania kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy. Generalnie stanowią one różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu, który podatnik osiągnął od początku roku, a sumą zaliczek wpłaconych za poprzednie kwartały.

Terminy kolejnych wpłat to 20. dzień każdego miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy dana zaliczka. Podatnik powinien jednak pamiętać o tym, że zaliczka za ostatni kwartał roku musi zostać uregulowana do 20 grudnia, w wysokości zaliczki za poprzedni kwartał.

Tak więc terminy opłacania kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy przedstawiają się następująco:

• do 20 kwietnia za I kwartał,
• do 20 lipca za II kwartał,
• do 20 października za III kwartał,
• do 20 grudnia za IV kwartał, w wysokości zaliczki III kwartału.

Małgorzata Jawińska, księgowa