Zakup kabiny dla palaczy może stanowić koszt uzyskania przychodu
W związku z wejściem w życie ustawy antynikotynowej liczba miejsc, w których można palić papierosy znacznie się zmniejszyła. W każdym miejscu publicznym, nawet w lokalach gastronomicznych można to robić tylko w pomieszczanych przeznaczonych do tego celu. Dlatego właściciele takich lokali często inwestują w kabiny dla palaczy, aby zapewnić pracownikom i klientom możliwość zapalenia papierosa. W związku z powyższym powstaje pytanie: czy zakup takiej kabiny może stanowić koszt uzyskania przychodu podatnika?
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - dalej jako "ustawa o CIT") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione warunki:
- został poniesiony przez podatnika,
- jest definitywny (rzeczywisty), pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Mimo, że ustawodawca w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), nie wymienia wydatków poniesionych na zakup kabiny dla palaczy, to należy pamiętać o tym, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy taki, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
Warto również zaznaczyć, że podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków powinno ponadto wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.
Tak też odniósł się do przedstawionego problemu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 sierpnia 2011 r. (znak IPPB5/423-535/11-4/RS). Uznał on, że w związku z przepisami ustawy o CIT przy spełnieniu wszystkich przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz przyjmując, że zakup kabiny dla palaczy będzie miał wpływ na poprawę warunków pracy pracowników i standardu obsługi klienta w lokalu gastronomicznym, można wydatek ten zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Podsumowując, koszty poniesione na zakup kabiny dla palaczy w lokalu gastronomicznym dla potrzeb pracowników i klientów tego lokalu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.
Marcin Parulski
Konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.
