Wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej odchodzi do Banku Światowego

Bułgarka była odpowiedzialna w Komisji za sprawy budżetu. Od stycznia jej obowiązki przejmie Guenther Oettinger - wiceprzewodniczący Komisji, który zajmuje się sprawami gospodarki cyfrowej.

"Z wielkim żalem przyjąłem rezygnację Krystaliny Georgijewej. Fakt, że została ona prezesem Banku Światowego, to potwierdzenie i uznanie jej wielu talentów oraz profesjonalizmu. Współpraca z nią była wielkim zaszczytem" - napisał w oświadczeniu szef Komisji Jean-Claude Juncker.

Krystalina Georgijewa ostatnio była na urlopie, bo starała się o stanowisko sekretarza generalnego ONZ, ale walkę o to stanowisko przegrała.

- - - - -

Bank Światowy (ang. World Bank) - instytucja finansowa, która rozpoczęła działalność jako efekt postanowień konferencji w Bretton Woods z lipca 1944[1], podobnie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Główną przesłanką dla jego stworzenia była przede wszystkim chęć odbudowy zniszczonych II wojną światową krajów Europy i Japonii. Istotnym celem statutowym było również wsparcie dla rozwijających się krajów Azji, Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obecnie instytucja zrzesza 188 krajów członkowskich a jej siedzibą jest Waszyngton.

Termin Bank Światowy odnosi się do dwóch z pięciu wyspecjalizowanych agencji ONZ, działających razem w Grupie Banku Światowego:

* Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (ang. The International Bank for Reconstruction and Development)

* Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (ang. The International Development Association).

Powszechnie używa się tego terminu na określenie jedynie banku. Pozostałe trzy agencje działające w ramach Grupy Banku Światowego to:

* Międzynarodowa Korporacja Finansowa

* Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych

* Agencja Wielostronnych Gwarancji Inwestycji.

Bank Światowy nie jest bankiem w ścisłym tego słowa znaczeniu. Zapewnia długoterminowe pożyczki o preferencyjnym oprocentowaniu dla najbardziej potrzebujących krajów członkowskich oraz przedsiębiorstw publicznych (po otrzymaniu gwarancji rządowych), dotacje, pomoc techniczną - wszystko do celów walki z ubóstwem i finansowania rozwoju takich dziedzin życia społecznego jak ochrona zdrowia, edukacja, ochrona środowiska czy też rozbudowa infrastruktury. W zamian za to wymaga jednak pewnych działań politycznych, takich jak walka z korupcją, rozwój demokracji, czy też najważniejszego - rozwoju sektora prywatnego.

Fundusze na udzielanie kredytów państwom słabiej rozwiniętym pochodzą ze składek państw członkowskich, spłaty przez państwa wcześniejszych długów oraz dzięki emisji obligacji na światowych rynkach kapitałowych.

Prezesami Banku Światowego byli zawsze obywatele USA.

Eugene Meyer (czerwiec 1946 - grudzień 1946)

John J. McCloy (marzec 1947 - czerwiec 1949)

Eugene R. Black (1949 - 1963)

George D. Woods (styczeń 1963 - marzec 1968)

Robert McNamara (kwiecień 1968 - czerwiec 1981)

Alden W. Clausen (lipiec 1981 - czerwiec 1986)

Barber Conable (lipiec 1986 - sierpień 1991)

Lewis Thompson Preston (wrzesień 1991 - maj 1995)

James Wolfensohn (1 lipca 1995 - 30 czerwca 2005)

Paul Wolfowitz (1 czerwca 2005 - 30 czerwiec 2007)

Robert Zoellick (1 lipca 2007 - czerwiec 2012)

Jim Yong Kim (na stanowisku od 1 lipca 2012)

- - - - -

Jim Yong Kim (ur. 8 grudnia 1959 r. w Seulu) - koreańsko-amerykański lekarz i antropolog. Od 1 lipca 2012 roku wybrany na 12. prezesa Banku Światowego. W latach 2009-2012 był prezesem Dartmouth College.

Z rodzicami w wieku 5 lat wyjechał z Korei Południowej do USA.

W 1982 r. ukończył studia wyższe na Uniwersytecie Browna z wyróżnieniem. Nadal jednak kontynuował naukę na Uniwersytecie Harvarda, gdzie otrzymał dyplom doktora.

Przez wiele lat pracownik organizacji zajmujących się programami ochrony zdrowia w krajach ubogich. W 1987 r. wraz ze współpracownikami założył organizację PIH (Non-Profit Partners In Health). W 2003 r. Kim został doradcą dyrektora generalnego WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), jednocześnie kontynuując karierę akademicką.

Jego nominacja na prezesa Banku Światowego krytykowana była przez wielu komentatorów oraz ekonomistów - zwracana była uwaga na brak doświadczenia Kima w kierowaniu tego typu instytucjami jak i wykształcenia ekonomicznego.