BNPPPL (BNP): BNP PARIBAS BANK POLSKA SA (47/2023) Terminy publikacji raportów okresowych przez BNP Paribas Bank Polska S.A. w roku obrotowym 2024 - raport 47/2023
Raport bieżący 47/2023
Zarząd BNP Paribas Bank Polska S.A. ("Bank") przekazuje do publicznej wiadomości harmonogram publikacji raportów okresowych w roku obrotowym 2024 oraz raportów rocznych dotyczących tego roku:
1. Raporty roczne 2023
- Jednostkowy raport roczny za rok 2023 - 1 marca 2024 r.
- Skonsolidowany raport roczny za rok 2023 - 1 marca 2024 r.
(co stanowi zmianę terminu publikacji niniejszych raportów, którą Bank w raporcie bieżącym nr 29/2022 z 12 grudnia 2022 r. wyznaczył na 29 lutego 2024 r.)
2. Raporty kwartalne 2024
- Skonsolidowany raport za I kwartał 2024 r. - 14 maja 2024 r.
- Skonsolidowany raport za III kwartał 2024 r. - 7 listopada 2024 r.
3. Raport półroczny 2024
- Skonsolidowany raport za I półrocze 2024 r. - 13 sierpnia 2024 r.
4. Raporty roczne 2024
- Jednostkowy raport roczny za rok 2024 - 27 lutego 2025 r.
- Skonsolidowany raport roczny za rok 2024 - 27 lutego 2025 r.
Jednocześnie Zarząd Banku informuje, iż działając na podstawie § 79 ust. 2 Rozporządzenia z dnia 29 marca 2018 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim ("Rozporządzenie"), Bank odstępuje od publikacji jednostkowych i skonsolidowanych raportów kwartalnych za IV kwartał 2023 r. oraz za II i IV kwartał 2024 r.
Zgodnie z § 62 ust. 1 i ust. 3 Rozporządzenia, Zarząd Banku oświadcza, że w roku 2024 skonsolidowane raporty kwartalne będą zawierać jednostkowe kwartalne informacje finansowe, a skonsolidowany raport półroczny będzie zawierać półroczne skrócone jednostkowe sprawozdanie finansowe.
Podstawa prawna
§ 80 ust. 1 i ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 marca 2018 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim