Co to jest inflacja i ile wyniesie?

Innymi wskaźnikami dynamiki cen są mierząca dynamikę cen producentów PPI (ang. Producer Price Index) lub deflator PKB, który oblicza się poprzez podzielenie produktu krajowego brutto obliczanego w cenach bieżących przez PKB w cenach z wybranego okresu przeszłego.

Zwykło się przyjmować, że niska, ale dodatnia dynamika cen jest korzystna dla gospodarki, zmniejszając prawdopodobieństwo pojawienia się deflacji (spadku cen) w razie wystąpienia szoku podażowego. Spadek cen mógłby zniechęcać do podejmowania działalności gospodarczej, prowadząc do pojawienia się spirali deflacyjnej. Dodatkowo - przy założeniu wzrostu wynagrodzeń i zysków przedsiębiorstw - dodatnia dynamika cen ułatwia obsługę długu, którego wartość obniża się w ujęciu realnym (po korekcie o inflację).

Wysoka inflacja jest jednakże bardzo szkodliwa, wiążąc się z wymiernymi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej oraz gwałtownym zubożeniem społeczeństwa.

Ponadto przy bardzo wysokiej inflacji pieniądz traci wartość zbyt szybko, by spełniać swoje podstawowe funkcje - środka płatniczego, miernika cen i środka gromadzenia oszczędności, co w konsekwencji może prowadzić do trwałej utraty zaufania do instytucji banku centralnego, utrudniając stabilizację poziomu cen i prowadzenie polityki pieniężnej w przyszłości.

Podręczniki ekonomii rozróżniają kilka rodzajów inflacji ze względu na szybkość zmiany cen (inflację pełzającą, kroczącą, galopującą, hiperinflację).

W listopadzie inflacja wzrosła do poziomu 7,8 proc. z 6,8 proc. w październiku i okazała się najwyższa od 21 lat.

Według prognoz ekonomistów inflacja w pierwszej połowie 2022 roku może zbliżyć się do 10 proc. Powód? M.in. wysokie podwyżki cen prądu i gazu. Aby obniżyć wskaźnik cen rząd przygotował tzw. tarczę antyinflacyjną, która zdaniem ekonomistów obniży inflację CPI o 1-1,5 pkt proc.

W ustawie o NBP sprecyzowano, że podstawowym celem działalności NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen, innymi słowy niskiej inflacji. Od 2004 r. NBP utrzymuje średniookresowy cel inflacyjny na poziomie 2,5 proc. z symetrycznym przedziałem odchyleń o szerokości +/-1 pkt proc. Średniookresowy charakter celu inflacyjnego oznacza, że ze względu na silne zmiany cen surowców lub inne szoki makroekonomiczne i finansowe inflacja może odchylać się od celu, a nawet kształtować się poza przedziałem odchyleń od celu.

NBP wpływa na poziom inflacji za pomocą instrumentów polityki pieniężnej, głównie stóp procentowych NBP. Od nich zależy mniej lub bardziej bezpośrednio oprocentowanie kredytów w bankach komercyjnych, a w konsekwencji - kształtowanie się popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego w Polsce, wpływającego na poziom krajowych cen. Stopy procentowe mają również znaczenie dla kształtowania się kursu walutowego, od którego zależy poziom cen importowanych dóbr.

źródło: edufinanse.pl