Nowa umowa z Austrią

Wprowadzona w nowej umowie zmiana w opodatkowaniu dywidend polega na zróżnicowaniu wysokości podatku, jeśli odbiorcą dywidendy jest spółka posiadająca udziały w podmiocie wypłacającym dywidendę. Podstawowa stawka podatku u źródła wynosi 15 proc. Jeżeli jednak odbiorcą dywidend jest spółka, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendę wynosi co najmniej 10 proc., wysokość pobranego podatku będzie równa 5 proc. Należy przy tym pamiętać, że po przystąpieniu przez Polskę do UE obowiązuje unijna dyrektywa dotycząca wspólnego systemu opodatkowania spółek-matek i spółek-córek mających siedziby w państwach członkowskich, w której państwa członkowskie zobowiązują się do niepobierania podatku u źródła od dywidend wypłacanych spółkom z siedzibą w innych krajach członkowskich. Głównym warunkiem zrezygnowania z poboru podatku jest posiadanie przez spółkę-matkę co najmniej 20-proc. udziału w kapitale spółki-córki. Jeśli więc spółka austriacka posiada w polskiej spółce-córce 20 proc udziałów lub więcej, to pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów dyrektywy nie zostanie w Polsce pobrany podatek u źródła od dywidendy wypłacanej przez polską spółkę spółce austriackiej. Umowna stawka w wysokości 5 procent stosowana więc będzie jedynie dla dywidend wypłacanych przez spółki, w których spółki-matki z państw stron konwencji posiadają więcej niż 10 proc., ale mniej niż 20 proc. udziałów. W przypadku, gdy udziały te są mniejsze niż 10 proc. zastosowanie znajdzie stawka 15 procentowa.

W dotychczasowej umowie odsetki i należności licencyjne były zwolnione od podatku

u źródła, podatek taki pobierany był jedynie w państwie miejsca zamieszkania lub siedziby osoby uprawnionej do otrzymania wspomnianych należności. Nowa umowa wprowadza możliwość opodatkowania odsetek oraz należności licencyjnych w państwie źródła

z zastrzeżeniem, że podatek nie może przekroczyć 5 proc. kwoty brutto tych odsetek. Warto zwrócić uwagę, że w porównaniu do poprzednich rozwiązań rozszerzona została definicja należności licencyjnych o należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania (leasing) urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Znaczy to, że należności za użytkowanie takich urządzeń zostaną obłożone obowiązkiem zapłaty podatku w państwie źródła w wysokości 5 proc.

Istotna szczególnie dla polskich i austriackich firm z branży budowlanej, jest zmiana definicji zakładu w przypadku prowadzenia prac budowlanych. Zgodnie z nową umową plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy. Tym samym skrócono z 24 do 12 miesięcy zwolnienie od podatku od dochodu płaconego w państwie źródła z tytułu prac budowlanych, montażowych i instalacyjnych prowadzonych przez przedsiębiorstwo jednego państwa na terytorium drugiego państwa. Konsekwencją skrócenia tego okresu jest szybsze opodatkowanie w Polsce austriackich firm budowlanych działających w Polsce, i z drugiej strony opodatkowanie w Austrii polskich przedsiębiorstw działających na terytorium Austrii. Zmiana dotyczy placów budowy, prac budowlanych lub instalacyjnych zaistniałych po 1 stycznia 2006 r. Natomiast w sytuacji gdy firma jednego z państw, stron umowy posiadała już w drugim państwie plac budowy w dniu, w którym umowa zaczęła być stosowana (tj.1 stycznia 2006 roku) i prace te są kontynuowane po tym dniu, to dwunastomiesięczny okres powinien być liczony od dnia obowiązywania nowych przepisów, ale okres ten nie może przekroczyć okresu dwudziestoczteromiesięcznego licząc od dnia, w którym plac budowy lub projekt budowlany lub instalacyjny zaistniał.

Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że w nowej umowie zmienia się metoda unikania podwójnego opodatkowania. Podobnie jak w umowie z Wielką Brytanią, Holandią czy USA zastosowanie znajdzie metoda odliczenia proporcjonalnego. Znaczy to, że w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, która osiąga dochód lub posiada majątek, który podlega opodatkowaniu w Austrii podatek zapłacony za granicą, podlega odliczeniu od podatku obliczonego od łącznych dochodów uzyskanych w roku podatkowym, ale tylko do wysokości podatku przypadającego na dochód uzyskany za granicą. Zmiana ta może mieć szczególnie istotne znaczenie po otwarciu austriackiego rynku pracy dla obywateli nowych państw UE.