Polscy pracownicy podbili Irlandię
Irlandia, to niewielki kraj, liczący zaledwie 4 mln mieszkańców. Wśród nich jest aż 120 tys. Polaków. Najczęściej pracują w sklepach, restauracjach i hotelach. Ich zaangażowanie doceniają irlandzcy pracodawcy.
"Polacy są uważani za solidnych i zdyscyplinowanych. Irlandzcy pracodawcy ich cenią" - uważa radca w wydziale ekonomiczno-handlowym polskiej ambasady w Dublinie Jerzy Bartosik.
Podobną opinię wyraziła na łamach polskiego magazynu "Szpila" Tracy Kelly z firmy Touchstone Communications, odpowiadającej za public relations Irlandzkiego Urzędu Zatrudnienia (FAS).
"Pracownicy z nowych państw członkowskich są motorem wzrostu gospodarczego, a Polacy wśród pracodawców mają opinię wyjątkowo dobrze wykwalifikowanych" - powiedziała Kelly.
Tych, którzy chcieliby już spakować walizki i ruszyć na podbój Irlandii przestrzegamy przed zbytnim optymizmem. "Jeżeli ktoś przyjedzie tu bez odpowiedniego przygotowania, bez podstawowej znajomości języka angielskiego i kilkuset euro na początek - podejmuje spore ryzyko" - podkreśla Bartosik.
Zanim Polacy wybiorą się do pracy w Irlandii powinni jeszcze w Polsce skorzystać z usług wyspecjalizowanych agencji rekrutacyjnych.
W grudniu 2005 roku, z inicjatywy Irlandzkiego Urzędu Zatrudnienia, ruszył skierowany do obywateli nowych państw UE projekt "Know before you go". Jego celem jest informowanie przyszłych pracowników jeszcze w ich krajach macierzystych o irlandzkich warunkach zatrudnienia, zakwaterowania i przysługujących im prawach. Irlandii zależy, by pracownicy z nowych państw członkowskich przyjeżdżali już z odpowiednim przygotowaniem.
Polacy, jako obywatele UE mogą się starać o - w większości nieodpłatne - o przeszkolenia dla zdobycia nowych kwalifikacji, jeśli nie mogą znaleźć w Irlandii pracy w swoim zawodzie. Z kolei w niektórych specjalnościach - na przykład budowlanych - konieczne jest zdobycie potwierdzonych w Irlandii uprawnień, niezależnie od polskiego wykształcenia.
Samoloty do Irlandii pełne Polaków
O zainteresowaniu Polaków pracą w Irlandii świadczy m.in. brak wolnych miejsc w samolotach. "Mimo, że styczeń nie należy do tłustych< miesięcy dla linii lotniczych, to bilety do Dublina mamy na cały miesiąc praktycznie sprzedane" - poinformowała rzeczniczka polskiego taniego przewoźnika Centralwings, Iza Bogus.
Zarobki i praca są tematami niemal wszystkich rozmów pasażerów w hali odlotów, a w skrzynce z zakazanymi na pokładzie samolotu przedmiotami ląduje oprócz scyzoryków i nożyczek, także kilka nowych szpachli i piła do metalu.
Polska pomoc
Polakom przybywającym "za chlebem" do Irlandii pomaga istniejące od marca 2005 r. Polskie Centrum Informacji i Kultury, które z początkiem 2006 r. przeniosło się w pobliże dublińskiego dworca autobusowego.
"Przychodzi do nas kilkadziesiąt osób dziennie. Pomagamy im w kontaktach z irlandzkimi urzędami czy zorientowaniu się w miejscowych przepisach" - wyjaśnia pracująca w Centrum Magdalena Kierdelewicz.
W dublińskim hipermarkecie przy kasach słychać język polski - zarówno ze strony klientów, jak i pracowników. W restauracjach Polacy nie tylko podają do stołów, ale też zarządzają personelem. Minimalna stawka godzinowa, poniżej której pracodawcy zejść nie wolno, wynosi 7,65 euro brutto, średnia jest niemal dwa razy wyższa.
W sytuacjach konfliktu z pracodawcą (np. w sprawie zbyt niskich proponowanych zarobków) Polacy mogą liczyć na wsparcie miejscowych związków zawodowych.
Jak podał tygodnik "Polska Gazeta" wydawany w Dublinie, polskie media działające w Irlandii są masowe pytane przez irlandzkich pracodawców m.in. o lekarzy, nauczycieli, fryzjerki, kosmetyczki. W marcu ma zostać uruchomiona internetowa bezpłatna książka teleadresowa Polaków i firm polonijnych działających na wyspie.
Irlandzcy pracodawcy szukają poprzez prasowe ogłoszenia także polskich pomocy domowych, opiekunek do dzieci, kierowców, inżynierów.
O tym, że Irlandczycy dostrzegają obecność Polaków w swoim kraju świadczy też uruchomienie w listopadzie 2005 r. polskiego cotygodniowego dodatku do gazety "Evening Herald".
