Poród domowy może być finansowany przez NFZ
Poród domowy może być finansowany ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, pod warunkiem, że takie rozwiązanie zaakceptuje Agencja Oceny Technologii Medycznych - poinformował PAP rzecznik resortu zdrowia Piotr Olechno.
Podkreślił, że Ministerstwo Zdrowia przygotowało wniosek do AOTM w tej sprawie. - Jeśli ocena Agencji będzie pozytywna, będziemy mogli włączyć poród domowy do koszyka świadczeń gwarantowanych - zaznaczył.
8 kwietnia wchodzą w życie nowe standardy Ministerstwa Zdrowia dotyczące opieki okołoporodowej. Określają one m.in., że kobieta ma możliwość wyboru miejsca porodu (także poza szpitalem) i osoby sprawującej opiekę medyczną. NFZ podkreśla, że obecnie płaci za przeprowadzenie porodu zakładom opieki zdrowotnej, z którymi ma podpisaną umowę.
Kobieta, zgodnie z zaleceniami MZ, ma mieć także dostęp do pełnej informacji o metodach łagodzenia bólu oraz zapewniony kontakt z noworodkiem. Zgodnie z rozporządzeniem, osoba sprawująca opiekę ponosi odpowiedzialność zawodową za dokonaną ocenę sytuacji położniczej, prowadzenie i przyjęcie porodu, ocenę stanu matki i jej dziecka oraz wyniki działań podjętych na ich rzecz. W przypadku wystąpienia komplikacji położna powinna niezwłocznie przekazać rodzącą pod opiekę lekarza położnika-ginekologa.
Położna z Wrocławia Lilianna Pietrowska podkreśliła w rozmowie z PAP, że rozporządzenie MZ sankcjonuje wybór kobiety do rodzenia w domu. Oceniła, że jest to bardzo ważne dla położnych, które pomagają przy takich porodach. - Nasz zawód staje się co raz bardziej samodzielny, o co zabiegałyśmy. Nowe prawo umożliwia rodzącej kobiecie wybór, do którego możemy się dostosować. Zawsze nam zależało, by kobiety rodziły w przyjaznych warunkach - podkreśliła. W jej ocenie położne są doskonale przygotowane do samodzielnego odbierania porodu - Mamy mnóstwo wiedzy, jesteśmy specjalistkami - zaznaczyła.
Zgodnie ze standardem, każda ciężarna powinna otrzymać wyczerpującą informację (obejmującą wskazania i przeciwwskazania) dotyczącą wybranego miejsca porodu. Ponadto musi być poinformowana, że zaleca się prowadzenie porodu w warunkach szpitalnych, z zagwarantowanym dostępem do wydzielonej dla cięć cesarskich sali operacyjnej, gdyż w sytuacji wystąpienia jakichkolwiek powikłań, zarówno u matki, jak i u płodu, możliwe jest natychmiastowe podjęcie interwencji medycznych. Decyzje należy odnotować w dokumentacji medycznej.
Jeśli kobieta zdecyduje się na poród poza szpitalem, niezbędne jest zapewnienie dostępu do zakładu opieki zdrowotnej przygotowanego do udzielania wysokospecjalistycznej opieki zdrowotnej, w razie wystąpienia powikłań porodowych. Kobieta powinna też mieć możliwość wyboru osoby sprawującej opiekę spośród osób uprawnionych.
Osoba sprawująca opiekę podczas porodu powinna przedstawić rodzącej pełną informację o niefarmakologicznych i farmakologicznych metodach łagodzenia bólu oraz wspierać kobietę w jej własnym wyborze tych metod. W standardzie zalecone zostało wykorzystanie imersji wodnej oraz relaksacji w wodzie. Kobieta powinna być zachęcana, by podczas porodu nieustannie towarzyszyła jej osoba bliska.
Bezpośrednio po urodzeniu, za zgodą matki, należy umożliwić dziecku nieprzerwany kontakt z matką przynajmniej przez dwie godziny i zachęcać kobietę do rozpoznania momentu, kiedy noworodek jest gotowy do ssania piersi oraz zaoferować pomoc, jeśli jest potrzebna.
Jak zapisano w standardzie, kobieta powinna być traktowana z szacunkiem oraz mieć zapewniony świadomy udział w podejmowaniu decyzji związanych z porodem. Personel medyczny powinien umieć nawiązać dobry kontakt z rodzącą. Należy zapytać o jej potrzeby i oczekiwania i ta informacja powinna zostać wykorzystana, aby wspierać i kierować nią podczas porodu.
Po porodzie położna musi wykonać nie mniej niż cztery wizyty w domu, w którym przebywa matka z noworodkiem. Pierwsza wizyta powinna odbyć się nie później niż w ciągu 24 godzin od otrzymania przez położną zgłoszenia urodzenia dziecka.
