Pod szyldem firmy więcej zarobisz

Prowadzenie działalności w Niemczech pod szyldem własnej firmy, czy to zarejestrowanej nad Wisłą czy nad Renem, ma ten wielki plus, że w ten sposób można zarobić dużo więcej niż na etacie. Jako pracownik najemny, np. na budowie, zarobimy w granicach 10 euro/h, zaś wykonując taką samą pracę, ale na własne konto, stawka roboczogodziny rośnie do 20 euro i więcej za godzinę pracy.

Polacy najczęściej rejestrują firmę w Polsce, a potem jadą do Niemiec świadczyć tzw. usługi transgraniczne. Problemy pojawiają się, gdy chcemy zabrać ze sobą pracowników. Zgodnie z wytycznymi Unii powinni oni teoretycznie korzystać z tych samych praw co tubylcy. Niemcy przyjmują, że tymczasowo sprowadzeni pracownicy muszą mieć podobne zarobki, a nawet świadczenia. Można tych problemów uniknąć, jeśli będziemy wykonywać usługę w pojedynkę.

Jeśli wykonujesz usługi transgraniczne i nie chcesz mieć zatargów z niemieckimi urzędami przestrzegaj poniższych zasad:

1. "Istotna" działalność twojej firmy musi mieć miejsce w Polsce, a więc należy umieć wykazać, że przede wszystkim prowadzimy działalność w naszym kraju, a zlecenia zagraniczne nie są twoją wyłączną specjalnością.
2. Zadbaj o sporządzenie umowy określającej wyraźnie co masz wykonać, w jakim czasie i za ile. Taka umowa jest wskazana także jeśli zleceniodawcą jest osoba prywatna.
3. Nie możesz zachowywać się jak zwykły, najemny pracownik, tzn. nie należy pracować w ściśle oznaczonych godzinach, za ustaloną stawkę godzinową oraz pod stałą kontrolą zleceniodawcy.
4. Unikaj zleceń ciągle od tej samej osoby lub firmy. Powstanie bowiem podejrzenie, że twoja firma nie jest samodzielna i istnieje tylko dla potrzeb konkretnego zleceniodawcy.

Jeśli kontrola wykaże, że któryś z powyższych warunków nie jest zachowany możesz zostać posądzony o złamanie niemieckiego prawa. W takim przypadku należy liczyć się z karą i nakazem natychmiastowego przerwania wykonywanej usługi.

W Niemczech obowiązuje wykaz zawodów (głównie z branży budowlanej), które można wykonywać dopiero po wpisie na listę w Izbie Rzemieślnicznej (Handwerkskammer). Władze tego kraju, wbrew wytycznym Brukseli, usiłują stawiać te same wymagania wobec rzemieślników z Polski, którzy przybyli do Niemiec tylko w celu wykonania konkretnego zlecenia. Unia podchodzi do tego problemu bardziej życiowo. Nie uznaje za konieczny wpis do rejestru rzemieślników. Zaleca się - aby w razie wątpliwości co do fachowego przygotowania danego wykonawcy - mógł on potwierdzić swoje kwalifikacje odpowiednimi świadectwami, stażem pracy albo testem umiejętności.

Uwaga! W celu udokumentowania okresu prowadzenia firmy lub stażu pracy, należy zgłosić się do Ministerstwa Gospodarki, Departament Rozwoju Przedsiębiorczości, gdzie wydadzą nam stosowne zaświadczenie honorowane za granicą.

Jeśli wykonujemy usługę na rzecz niemieckiej firmy, sprawa jest prosta. Za wykonaną robotę wystawiamy polską fakturę VAT ze stawką zerową. Podatek od tej umowy płaci strona niemiecka.

Gorzej, gdy wykonujemy usługi na rzecz osób prywatnych. W tym przypadku podatek VAT od umowy naliczamy sobie i sami musimy go odprowadzić do niemieckiego urzędu skarbowego. Aby to uczynić, wcześniej musimy zarejestrować się w Niemczech jako płatnik podatku VAT. Obywatele polscy mogą taką rejestrację załatwić tylko w dwóch urzędach: w Finanzamcie w Orannieburgu (dla osób których nazwisko lub nazwa firmy zaczynają się na litery od A do M), oraz w Finanzamcie w Cottbus (dla osób lub firm na litery do N do Z).

Rejestracja firmy w Niemczech wymaga wizyty tylko w jednym okienku i na drugi dzień już można zacząć działać. Wcześniej jednak musimy załatwić sobie jakiś niemiecki meldunek. Opodatkowanie firm w Niemczech generalnie jest mniej korzystne niż w Polsce, szczególnie w porównaniu z naszym podatkiem liniowym. Ale kto ma na utrzymaniu rodzinę może skorzystać z tak wielu ulg, że w praktyce zapłaci fiskusowi mniej niż by to miało miejsce w Polsce.

Józef Leszczyński