Faktura VAT w UE
Faktury w UE zgodnie z przepisem art. 22 (3) (a) IV Dyrektywy wystawiane są przez podatnika lub jego klienta, bądź też w jego imieniu i na jego rzecz przez podmiot trzeci.
Faktura taka powinna zawierać (art. 22 (3) (a)) m.in. datę wystawienia, numer seryjny, numer identyfikacyjny osoby zobowiązanej do zapłaty podatku, dane podatnika i jego klienta, ilość i rodzaj dostarczonych towarów lub usług, datę dostawy towarów lub zakończenia usługi, podstawę opodatkowania, właściwą stawkę podatku oraz kwotę podatku do zapłaty.
Najpoważniejsze różnice w stosunku do polskich wymogów dotyczą obowiązku podpisywania faktur waluty wskazywanej na fakturze. Zgodnie z brzmieniem cytowanego przepisu IV Dyrektywy "państwa członkowskie nie wprowadzą wymogu podpisywania faktur". Ponadto kwoty wykazane na fakturach mogą być wyrażone w dowolnej walucie, jednak kwota podatku podlegającego zapłacie wyrażona jest w walucie krajowej Państwa Członkowskiego, w którym ma miejsce dostawa towarów lub świadczenie usług.
Bardzo ogólnie VI Dyrektywa reguluje kwestię faktur korygujących. Uznaje ona bowiem, iż fakturą taką jest każdy dokument lub informacja, która zmienia oraz konkretnie i jednoznacznie odnosi się do pierwotnej faktury.
Podatnik może również wystawić fakturę uproszczoną jeżeli kwota faktury jest niewielka lub jeśli ze względu na praktykę handlową lub administracyjną w danym sektorze działalności lub na warunki techniczne, zgodnie z którymi wystawiane są faktury, wypełnienie wszystkich wskazanych powyżej wymogów byłoby utrudnione (art. 22 (9) (d)).