Samochód osobowy stanowiący środek trwały
Od 1 stycznia 2019 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od wartości początkowej samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej 150.000 zł.
Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na zapytanie naszego wydawnictwa potwierdziło, że "nowy limit" ma również zastosowanie do pojazdów przyjętych od używania i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2019 r.
Zatem w sytuacji, gdy wartość początkowa pojazdu osobowego nie przekracza limitu 150.000 zł, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczać całą wartość odpisu amortyzacyjnego. Dla zaliczenia do kosztów podatkowych odpisu amortyzacyjnego bez znaczenia pozostaje fakt, że pojazd jest wykorzystywany m.in. do celów prywatnych.
Dodajmy, że od 1 stycznia 2019 r. w ustawach o podatkach dochodowym wprowadzono odrębny limit w wysokości 225.000 zł, dotyczący amortyzacji samochodów osobowych zaliczanych do pojazdów elektrycznych. Co jednak istotne, limit ten znajdzie zastosowanie do pojazdów elektrycznych, oddanych do używania od dnia następującego po dniu ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem albo stwierdzenia przez Komisję Europejską, że przepisy te nie stanowią pomocy publicznej. Natomiast do tego czasu należy stosować limit odnoszący się do samochodów innych niż pojazdy elektryczne, wynoszący 150.000 zł.
Samochód osobowy używany na podstawie umowy leasingu operacyjnego
Od 1 stycznia 2019 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów opłat wynikających z umowy leasingu (najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze), z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodów osobowych, w wysokości przekraczającej ich część, ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy (art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o PDOP i art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PDOF).
Kwota 150.000 zł obejmuje kwotę VAT naliczonego, która zgodnie z przepisami o VAT nie podlega odliczeniu (art. 16 ust. 5a ustawy o PDOP i art. 23 ust. 5a ustawy o PDOF).
Podobnie jak jest to w przypadku amortyzacji samochodu osobowego, również w przypadku leasingu samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym kwota limitu będzie wyższa i wyniesie 225.000 zł. Jednak analogicznie jak w przypadku amortyzacji, wyższa kwota limitu znajdzie zastosowanie do pojazdów oddanych do używania dopiero od dnia następującego po dniu uzyskania aprobaty Komisji Europejskiej. Do tego czasu należy stosować limit w wysokości 150.000 zł.
Zwróćmy uwagę, że jak wynika z przepisów przejściowych, zawartych w ustawie wprowadzającej omawiane zmiany, do umów leasingu (najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze), dotyczących samochodu osobowego, zawartych przed dniem 1 stycznia 2019 r., należy stosować przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., zgodnie z którymi opłaty leasingowe stanowią koszty podatkowe bez ograniczenia jakimkolwiek limitem.
Odpowiadając na wątpliwość przedstawioną w pytaniu należy stwierdzić, że - w związku z wartością pojazdu - w 2019 r. podatnik zaliczy do kosztów uzyskania przychodów całą wartość opłaty leasingowej (bez względu na moment zawarcia umowy leasingu).
Składki ubezpieczeniowe
Począwszy od 1 stycznia 2019 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia (art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o PDOP i art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOF). Ograniczenie to, podobnie jak dotychczas, dotyczy składek na ubezpieczenie, ustalanych w oparciu o wartość samochodu, czyli co do zasady, składek na ubezpieczenie AC.
Powyższe ograniczenie znajduje zastosowanie w przypadku samochodów osobowych stanowiących własne środki trwałe, jak i pojazdów leasingowanych.
"Nowy" limit (w wysokości 150.000 zł) dotyczy zarówno umów ubezpieczenia zawartych od 1 stycznia 2019 r., jak i przed tą datą.
Tak więc podatnik ubezpieczający pojazd osobowy (stanowiący środek trwały, jak i leasingowany) o wartości nieprzekraczającej 150.000 zł w 2019 r. może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całą wartość składki AC.
Wydatki na używanie samochodu osobowego
Przed 1 stycznia 2019 r. do kosztów uzyskania przychodów zaliczało się pełną wartość wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych, stanowiących środki trwałe. Dotyczyło to również samochodów używanych do celów mieszanych, czyli firmowych i prywatnych. Podobnie było w przypadku samochodów używanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego.
Zasady te zostały znacznie zmienione od 1 stycznia 2019 r. I tak, obecnie - jeśli samochód osobowy, stanowiący środek trwały, jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (tj. do tzw. celów mieszanych), to podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych tylko 75% wydatków z tytułu kosztów używania tego samochodu (wraz z VAT naliczonym, który zgodnie z przepisami o VAT, nie podlega odliczeniu). Chodzi tu np. o wydatki na zakup paliwa, naprawy, części zamienne. Na potrzeby tego ograniczenia przyjmuje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wtedy, gdy podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w przepisach ustawy o VAT.
Tak więc od 1 stycznia 2019 r., jeżeli podatnik nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w przepisach ustawy o VAT, to zalicza do kosztów uzyskania przychodów tylko 75% wydatków związanych z używaniem takiego samochodu osobowego. Tak jest niezależnie od faktu, czy pojazd został zaliczony do środków trwałych, czy stanowi przedmiot umowy leasingowej.
Bez znaczenia ponadto pozostaje jego wartość (w tym wartość niższa niż 150.000 zł), a także data jego nabycia (lub podpisania umowy leasingu).
Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych Nr 7 z dnia 2019-03-01
