​Zmiany proponowane w pakiecie SLIM VAT 3

Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze

Obecnie uprawnieni do stosowania metody kasowej są podatnicy, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 1.200.000 euro lub 45.000 euro - w przypadku m.in. podatników prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie oraz zarządzających funduszami inwestycyjnymi, których wynagrodzenie stanowi kwota prowizji. Te same limity sprzedaży obowiązują w przypadku stosowania kwartalnego rozliczenia VAT. W projekcie pakietu SLIM VAT 3 MF planuje podwyższenie limitu wartości sprzedaży uprawniającego do posiadania statusu małego podatnika (wraz z kwotą podatku) z 1.200.000 euro do 2.000.000 euro.

MF proponuje też doprecyzowanie zasad stosowania kursu przeliczeniowego dla faktur korygujących, w przypadkach gdy pierwotna faktura została wystawiona w walucie obcej. Zgodnie z przewidywanymi zmianami kurs przyjmowany do przeliczenia kwoty korekty podstawy opodatkowania na fakturze korygującej in minus ma być zasadniczo powieleniem kursu przyjmowanego dla pierwotnego rozliczenia.

Natomiast zasada dotycząca przeliczenia kursu waluty obcej w korektach in plus ma określać, że podatnik będzie stosował kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP (lub Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Oznacza to, że w przypadku transakcji, w których doszło np. do pomyłki na wystawionej fakturze, podatnik będzie stosował kurs identyczny z tym zastosowanym w pierwotnym rozliczeniu. Natomiast w sytuacji, w której zaistnieje przyczyna, która nie istniała w tamtym okresie, podatnik zastosuje kurs z dnia poprzedzającego dzień jej wystąpienia, czyli kurs bieżący.

Odrębne zaś zasady będą dotyczyły korekt in plus wystawianych przed powstaniem obowiązku podatkowego do faktur przeliczonych zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o VAT (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulegnie zwiększeniu, będzie stosowany kurs średni danej waluty obcej przyjęty dla podstawy opodatkowania, która ulega temu zwiększeniu.

W sytuacji gdy podatnik zdecyduje się na wystawienie zbiorczej faktury korygującej z tytułu opustu lub obniżki ceny, to nabywca nie będzie musiał stosować pierwotnego kursu zastosowanego do każdej z korygowanych transakcji. Przeliczenia na złote dokona według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej (odpowiednio zastosuje kurs średni EBC) - w takim przypadku stosowany będzie jeden zbiorczy kurs do wszystkich transakcji. Zasady te nie będą miały zastosowania w przypadku korekt dokonywanych przez podatników stosujących przeliczenie z podatku dochodowego.

Ponadto projekt zawiera propozycję doprecyzowania zasad stosowania kursu walutowego w razie otrzymania przez podatnika zbiorczej faktury korygującej transakcje WNT, w przypadku opustu lub obniżki ceny. Podatnik nie będzie zobowiązany stosować pierwotnego kursu w odniesieniu do każdej z korygowanych transakcji. Jeżeli wystawiona zostanie faktura zbiorcza korygująca na dokonane w danym okresie WNT, podatnik będzie mógł przeliczyć na złote kwoty wykazane na tej fakturze według kursu średniego waluty obcej na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia korekty.

Obecnie, jeżeli podatnik w określonym czasie nie posiada wymaganych dokumentów potwierdzających WDT, obowiązany jest wykazać w ewidencji taką transakcję jako dostawę krajową. Jednakże po ich otrzymaniu ma prawo do odpowiedniego skorygowania tej transakcji i zastosowania 0% stawki VAT. W takim przypadku przepisy zobowiązują podatnika do wykazania transakcji WDT w rozliczeniu za okres, w którym dostawa została dokonana. Z uwagi na to proponuje się, aby dana transakcja była deklarowana za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy. W wyniku tego podatnik będzie miał prawo do wykazania/skorygowania WDT w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, co uprości obowiązek korygowania tej transakcji.

Dodatkowo obecnie, prawo do odliczenia VAT z tytułu WNT powstaje pod warunkiem, że podatnik otrzyma fakturę dokumentującą taką transakcję w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. W przypadku niedotrzymania tego terminu, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

MF proponuje rezygnację z wymogu posiadania faktury dotyczącej WNT przy odliczaniu VAT z tego tytułu. Zatem po zmianie faktura nie będzie formalnym warunkiem odliczenia podatku. Fakt ten spowoduje, iż podatek naliczony i należny z tytułu WNT będą zawsze rozliczane dokładnie w tym samym okresie rozliczeniowym, a w konsekwencji VAT od WNT będzie w pełni neutralny dla podatnika.

Zmiana dotycząca art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT ma polegać na zwiększeniu kwoty pozwalającej na uznanie, że proporcja określona przez podatnika wynosi 100%, w sytuacji gdy proporcja ta przekroczyła u niego 98%, z obecnych 500 zł do 10.000 zł.

Aktualnie obowiązujące przepisy pozwalają uznać, że proporcja określona przez podatnika wynosi 100%, pod warunkiem że proporcja przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku była mniejsza niż 500 zł.

W obecnym brzmieniu art. 91 ust. 1 ustawy o VAT każda (nawet wynosząca jeden punkt procentowy) różnica między proporcją wstępną podatku naliczonego do odliczenia a proporcją ostateczną dotyczącą tego odliczenia, obliguje podatnika do przeprowadzenia korekty rocznej odliczonego podatku. Wstępne odliczenie podlega korekcie, jeżeli jego kwota jest wyższa lub niższa od kwoty odliczenia przysługującej podatnikowi. MF zaproponowało, aby podatnik mógł dokonywać korekty:

a) jeżeli różnica pomiędzy proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a ustawy a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych oraz

b) gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a ustawy o VAT, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z różnicy pomiędzy ustalonymi proporcjami, nie przekracza 10.000 zł.

Przy czym zasada ta ma mieć zastosowanie do korekt dokonywanych za 2022 r.

Przewiduje się możliwość rezygnacji z obowiązku odrębnego wystawienia faktury zaliczkowej, jeżeli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty z tytułu zaliczki, w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy, w odniesieniu do czynności, na poczet których tę zapłatę otrzymał. Zmiana ta ma na celu uproszczenie obowiązków dokumentacyjnych podatników.

autor: Aleksandra Węgielska
Gazeta Podatkowa nr 17 (1892)