Ważne zadanie lekarza orzecznika. Bez niego niezdolni do pracy nie dostaną renty

Aby uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy, niezbędne jest posiadanie orzeczenia lekarza orzecznika. To właśnie on ustala, czy dana osoba jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy, a

także, to kiedy powstała niezdolność do pracy. Wobec tego do zadań lekarza orzecznika należy:

• ●    określenie dokładnej daty powstania niezdolności do pracy,
• ●    ocena, czy niezdolność do pracy ma związek z określonym zdarzeniem,
• ●    ustalenie, czy osoba wnioskująca jest niezdolna do samodzielnej egzystencji,
• ●    ocenienie potrzeby przekwalifikowania zawodowego.

Bez pozytywnego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS nie ma natomiast możliwości otrzymania renty z tytułu niezdolności do pracy.

Jeżeli pracownik nie zgadza się z treścią orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, ma on prawo do złożenia sprzeciwu. Sprzeciw od orzeczenia lekarza można wnieść w ciągu maksymalnie 14 dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia. Wówczas sprzeciw trafi do komisji lekarskiej ZUS, która ponownie oceni sytuację zdrowotną wnioskodawcy.

Jeżeli zaś wnioskodawca nie złoży sprzeciwu w ciągu 14 dni, a później odwoła się do sądu od decyzji ZUS w sprawie renty, to wtedy sąd najprawdopodobniej odrzuci takie odwołanie. Wyjątkiem jest sytuacja, w której wystąpiły ważne przeszkody uniemożliwiające złożenie sprzeciwu w ww. terminie. Wtedy wnioskodawca powinien złożyć osobny wniosek o przywrócenie terminu, jednocześnie wyjaśniając, co uniemożliwiło jego dotrzymanie. Dodatkowo do wniosku należy dołączyć sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

Sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS składa się na formularzu OL-4, który znajdziemy na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub w dowolnym oddziale ZUS. W formularzu najpierw należy podać podstawowe informacje, takie jak dane osobowe: imię i nazwisko, PESEL, miejsce zamieszkania. 

Następnie we wniosku należy wskazać:

• ●    numer i datę orzeczenia, którego dotyczy sprzeciw,
• ●    zakres, w jakim nie zgadzamy się z orzeczeniem lekarza,
• ●    uzasadnienie, czyli szczegółowy opis, dlaczego uważamy, że orzeczenie powinno mieć inną treść.

Do formularza warto dodatkowo dołączyć dokumentację medyczną, która potwierdza stan zdrowia wnioskodawcy oraz argumentację zawartą w sprzeciwie. Może to być np. wypis ze szpitala, wyniki badań, opinie lekarzy specjalistów itd.

Po złożeniu dokumentów do ZUS-u sprawa trafia do komisji lekarskiej ZUS i wówczas oceniana jest przez zespół trzech lekarzy. Komisja, podobnie jak lekarz orzecznik, ocenia przede wszystkim, czy wnioskodawca pozostaje niezdolny do pracy, a jeśli tak, to czy niezdolność ta jest częściowa, czy całkowita. Ponadto komisja bada stopień naruszenia sprawności organizmu i szansę na jej poprawę dzięki leczeniu lub rehabilitacji.

WB