Marek Konarzewski

Marek Konarzewski ukończył studia z biologii na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Już w młodości interesował się biologią, co skłoniło go do dalszej edukacji w tym kierunku. 

W 1990 roku obronił doktorat, a jego badania dotyczyły rozwoju postembrionalnego ptaków. 

Sześć lat później, w 1996 roku, uzyskał stopień doktora habilitowanego, przedstawiając pracę zatytułowaną "Allocation of energy to growth and respiration in avian postembryonic development". Praca ta stanowiła istotny wkład w badania nad energetyką wzrostu i oddychania ptaków w różnych fazach ich rozwoju. 

W 2004 roku uzyskał tytuł profesora nauk biologicznych, co dodatkowo umocniło jego pozycję w świecie nauki. Jego praca naukowa koncentruje się na ekologii ewolucyjnej i fizjologii ptaków i ssaków, a jej głównym celem jest badanie mechanizmów adaptacyjnych organizmów do zmiennych warunków środowiskowych. 

Profesor Konarzewski jest związany z Uniwersytetem w Białymstoku, gdzie pełni funkcję profesora w Katedrze Ekologii Ewolucyjnej i Fizjologicznej Wydziału Biologii. Wykłada również na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie angażuje się w interdyscyplinarne projekty naukowe łączące różne dziedziny wiedzy. 

Marek Konarzewski zdobywał doświadczenie nie tylko w Polsce, ale również za granicą. W latach 1991-1993 był stypendystą Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA), gdzie pracował w zespole badawczym Jareda M. Diamonda, znanego biologa i popularyzatora nauki. 

Współpraca z Diamondem oraz doświadczenia zdobyte na amerykańskich uniwersytetach miały istotny wpływ na dalszy rozwój kariery naukowej profesora Konarzewskiego. 

W latach 2008-2013 pełnił funkcję radcy-ministra ds. nauki i technologii w ambasadzie RP w Waszyngtonie, gdzie reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej, promując współpracę naukową między Polską a Stanami Zjednoczonymi. 

W październiku 2022 roku Marek Konarzewski został wybrany na prezesa Polskiej Akademii Nauk na kadencję 2023-2026. Wybór ten był dowodem uznania dla jego dotychczasowych osiągnięć naukowych i organizacyjnych. 

Jako prezes PAN, profesor Konarzewski koncentruje się na dalszym rozwoju polskiej nauki, promowaniu badań interdyscyplinarnych oraz wzmacnianiu pozycji PAN na arenie międzynarodowej. 

Profesor Konarzewski jest autorem licznych publikacji naukowych oraz artykułów popularnonaukowych. Jego prace, w tym książka popularnonaukowa "Na początku był głód", poruszają kwestie związane z ewolucją i adaptacją organizmów do zmiennych warunków środowiskowych. 

Jest również współautorem dwóch albumów fotograficznych przedstawiających przyrodę Doliny Biebrzy i Puszczy Knyszyńskiej, co świadczy o jego pasji do przyrody i zaangażowaniu w ochronę środowiska naturalnego. 

Jednym z ważnych aspektów działalności Marka Konarzewskiego jest popularyzacja nauki. Jako tłumacz i redaktor, przyczynił się do polskiego wydania książki Jareda M. Diamonda "Strzelby, zarazki, maszyny", która zdobyła prestiżową Nagrodę Pulitzera. 

Działalność popularyzatorska profesora Konarzewskiego ma na celu szerzenie wiedzy naukowej wśród szerokiej publiczności, co jest kluczowe dla zwiększenia świadomości ekologicznej i naukowej społeczeństwa. 

Marek Konarzewski za swoją pracę naukową otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W 1997 roku został laureatem Nagrody Prezesa Rady Ministrów za pracę habilitacyjną. W uznaniu jego zasług w 2004 roku odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi. 

W 2013 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, a rok później zdobył Nagrodę Naukową Wydziału II PAN. 

W trakcie swojej kariery Marek Konarzewski aktywnie angażował się w kształcenie i promocję młodych naukowców. 

Wypromował co najmniej sześcioro doktorów, w tym takich badaczy jak Paweł Brzęk, Aneta Książek i Karol Zuba. Jego zaangażowanie w pracę dydaktyczną i mentorską miało istotny wpływ na rozwój kolejnych pokoleń naukowców w Polsce. 

Marek Konarzewski został wybrany na prezesa Polskiej Akademii Nauk (PAN) w październiku 2022 roku podczas Zgromadzenia Ogólnego PAN. Jego kandydatura zyskała szerokie poparcie, co pozwoliło mu objąć stanowisko na kadencję 2023-2026. 

Wcześniejsze doświadczenie profesora, jego praca naukowa oraz działalność na rzecz popularyzacji nauki przyczyniły się do tego, że uznano go za odpowiedniego lidera tej prestiżowej instytucji.