Czy pracodawca musi uzyskać zgodę pracownika na zapis do PPK?
Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) to program oszczędnościowy, który wprowadzono w Polsce na mocy ustawy z dnia 4 października 2018 roku. Jego głównym celem jest zapewnienie pracownikom większego bezpieczeństwa finansowego po zakończeniu aktywności zawodowej poprzez systematyczne gromadzenie środków na emeryturę. Program ten wyróżnia się modelem współfinansowania, w którym uczestniczą trzy strony: pracownik, pracodawca oraz państwo. Wpłaty są pobierane automatycznie z wynagrodzenia pracownika, co minimalizuje konieczność podejmowania przez niego dodatkowych działań administracyjnych. Do oszczędności dokładają się zarówno pracodawca, jak i państwo, co ma czynić PPK atrakcyjnym narzędziem długoterminowego oszczędzania.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zapisanie pracownika do PPK odbywa się automatycznie, bez konieczności uzyskania jego zgody. Kluczowym elementem programu jest zasada autozapisu, która obejmuje wszystkich pracowników w wieku od 18 do 55 lat, pod warunkiem, że nie złożą oni deklaracji rezygnacji. Pracodawca ma obowiązek zawarcia w ich imieniu umowy o prowadzenie PPK w określonym terminie, najpóźniej po trzymiesięcznym okresie zatrudnienia. Co istotne, pracodawca nie musi informować pracownika o zapisaniu go do programu, ponieważ jest to standardowa procedura wynikająca z ustawy.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku pracowników starszych, tj. tych, którzy ukończyli 55. rok życia. Osoby te mogą dołączyć do programu jedynie na swój wyraźny wniosek, co wynika z odrębnych regulacji mających na celu dostosowanie programu do ich potrzeb. Z kolei pracownicy, którzy ukończyli 70 lat, są całkowicie wyłączeni z możliwości przystąpienia do PPK, niezależnie od ich woli.
Przeczytaj też: Kiedy warto ponownie przeliczyć emeryturę? W tych przypadkach świadczenie może wzrosnąć
Jak wypisać się z PPK?
Pracownicy, którzy nie chcą uczestniczyć w PPK, mają prawo do rezygnacji z programu. Procedura ta wymaga złożenia pisemnej deklaracji rezygnacji bezpośrednio u pracodawcy. Dopiero od momentu jej przyjęcia wpłaty na rachunek PPK zostają wstrzymane, co obejmuje zarówno składki odciągane z wynagrodzenia pracownika, jak i pozostałe wpłaty. Warto jednak pamiętać, że złożenie takiej deklaracji nie oznacza rezygnacji na zawsze - decyzja o wycofaniu się z PPK wygasa automatycznie po upływie czterech lat.
Co cztery lata następuje tzw. autozapis, który obejmuje wszystkich pracowników w wieku od 18 do 55 lat, niezależnie od wcześniejszych decyzji o rezygnacji z programu. Oznacza to, że nawet osoby, które wcześniej złożyły deklarację, zostaną ponownie zapisane do PPK, jeśli nie podejmą odpowiednich działań przed kolejnym terminem. Ostatni autozapis miał miejsce w 2023 roku, a kolejne są zaplanowane na lata 2027, 2031 i następne. Dla osób, które chcą trwale uniknąć uczestnictwa w programie, kluczowe jest więc pilnowanie tych dat i ponowne złożenie stosownego dokumentu.
Aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych komplikacji związanych z ponownym naliczaniem wpłat do PPK, pracownicy powinni dostarczać swoje deklaracje rezygnacji z odpowiednim wyprzedzeniem. Warto również zrozumieć, że decyzja o przystąpieniu lub rezygnacji z programu jest w pełni indywidualna i zależy od konkretnych potrzeb oraz sytuacji finansowej. Pracownicy powinni dokładnie rozważyć, czy oszczędzanie w ramach PPK jest dla nich korzystne, czy też wolą samodzielnie zarządzać swoimi finansami. Dzięki temu podejmą świadomą decyzję, która najlepiej odpowiada ich celom na przyszłość.
Przeczytaj też:
Firmy rezygnują z PPK i otrzymują wezwanie. Mogą dostać nawet milion zł kary
Kursy z Powiatowych Urzędów Pracy. Kto może się zapisać?
Choroba a finanse. Jak obliczyć zasiłek chorobowy i uniknąć niespodzianek w wypłacie?
