Kupujesz nowy telewizor? KRRiT o tym nie wie. Odbiornik musisz zarejestrować

Od 2020 roku w Polsce wprowadzane zostały kasy fiskalne online, które automatycznie przesyłają dane o transakcjach do Centralnego Repozytorium Kas prowadzonego przez Ministerstwo Finansów. Dzięki temu urząd skarbowy od razu wie o zakupie telewizora. Te dane nie trafiają jednak do systemu abonamentowego - zgłoszenie posiadania urządzenia leży w gestii konsumenta.

Podstawą prawną regulującą sprzedaż towarów i usług w Polsce jest Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535). Zgodnie z jej przepisami, każdy przedsiębiorca dokonujący sprzedaży detalicznej musi wystawiać paragon fiskalny. Paragon ten stanowi nie tylko potwierdzenie zakupu dla klienta, ale jest też integralną częścią systemu ewidencji obrotu gospodarczego.

Każda transakcja - niezależnie czy chodzi o drobny zakup, czy zakup kosztownego sprzętu, jakim jest telewizor - musi być zarejestrowana przez kasę fiskalną. Według Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, każda sprzedaż musi być dokonana za pomocą urządzenia spełniającego określone normy techniczne. Na paragonie znajdują się m.in. dane identyfikacyjne sprzedawcy (NIP, numer kasy fiskalnej), data i godzina sprzedaży, kwota brutto, a także stawka podatku VAT, która w przypadku sprzętu RTV wynosi najczęściej 23 proc.

Przepisy nakładają również obowiązek przechowywania dokumentacji sprzedaży przez okres co najmniej 5 lat. Ma to na celu umożliwienie późniejszej kontroli przez organy podatkowe, które w razie potrzeby mogą zweryfikować poprawność rozliczeń. Każdy błąd lub nieprawidłowość w ewidencji może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi oraz karami administracyjnymi.

Wbrew powszechnym przekonaniom, zakup telewizora w sklepie nie powoduje automatycznego zgłoszenia do systemu abonamentowego. Regulacje dotyczące tej opłaty znajdują się w Ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. 1993 nr 3 poz. 14). Zgodnie z jej przepisami, każdy właściciel odbiornika telewizyjnego jest zobowiązany do opłacania abonamentu RTV.

Kontrolę nad opłatami abonamentowymi sprawuje przede wszystkim Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (KRRiT), we współpracy z organami podatkowymi. System weryfikacji opiera się na zgłoszeniach konsumentów, a organy podatkowe mogą współpracować z KRRiT w razie kontroli. Organy te mają prawo przeprowadzać kontrole, sprawdzając, czy właściciele mieszkań i domów zgłosili posiadanie telewizorów w odpowiednich rejestrach.

W praktyce oznacza to, że choć zakup telewizora jest rejestrowany przez kasę fiskalną i zgłaszany do urzędu skarbowego, to obowiązek zgłoszenia posiadania urządzenia do systemu abonamentowego spoczywa na nas - konsumentach. Jeśli nie zgłosimy posiadania telewizora i nie opłacamy abonamentu RTV, KRRiT może nałożyć karę w wysokości 30-krotności miesięcznej opłaty abonamentowej. W 2025 roku jest to ok. 27 zł miesięcznie, zatem kara wyniesie 810 zł. Kontrole zdarzają się rzadko, ale w przypadku ujawnienia uchybienia urząd może zażądać także zapłaty zaległości za ostatnie 5 lat.

W Niemczech opłata radiowo-telewizyjna (Rundfunkbeitrag) nie jest powiązana z zakupem konkretnego urządzenia. Płaci się ją za gospodarstwo domowe, niezależnie od posiadania telewizora czy radia - w 2025 roku to ok. 18,36 euro miesięcznie. Sklepy nie zgłaszają zakupu, a urząd (ARD ZDF Deutschlandradio Beitragsservice) opiera się na bazach meldunkowych. Kontrole zdarzają się, ale system działa głównie na zasadzie deklaracji mieszkańców;

W Wielkiej Brytanii opłata za licencję telewizyjną (TV Licence) wynosi ok. 159 funtów rocznie i jest wymagana, jeśli oglądasz telewizję na żywo lub korzystasz z BBC iPlayer. Sklepy nie informują o zakupie telewizora, ale BBC współpracuje z firmami zewnętrznymi, które mogą monitorować adresy i sprawdzać, czy mieszkańcy płacą. Brak licencji grozi karą do 1000 funtów;

We Francji do niedawna opłata audiowizualna (contribution à l’audiovisuel public) była doliczana do podatku od nieruchomości i wynosiła ok. 138 euro rocznie. W 2022 roku zaczęto ją likwidować, a media publiczne finansuje się głównie z budżetu państwa. Zakup telewizora nie jest nigdzie zgłaszany w tym kontekście.

W Szwecji od 2019 roku tradycyjny abonament zastąpiono podatkiem radiowo-telewizyjnym, płaconym przez wszystkich obywateli powyżej 18. roku życia, niezależnie od posiadania odbiornika. Sklepy nie mają tu nic do powiedzenia - system opiera się na danych podatkowych.

Przeczytaj również:

Abonament RTV zapłacisz nawet bez telewizora. Przełomowy wyrok sądu

Rezygnujesz z telewizora? Powiadom o tym Pocztę, inaczej dalej będziesz płacić abonament

Abonament RTV na wzór niemiecki w Polsce? Sprawdź, czy zapłacisz więcej