Rzecznik Finansowy przystępuje do sprawy dot. korzystania z kapitału banku
Rzecznik Finansowy (RF) przystąpił do sprawy sądowej, w której klienci banku Santander będą bronili się przed roszczeniem o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału - poinformowało w czwartek biuro Rzecznika. Według RF nie ma podstawy prawnej do takich oczekiwań ze strony banku.
"Rzecznik Finansowy zdecydował o wstąpieniu do sprawy wszczętej z powództwa konsumentów przeciwko Santander Bank Polska SA.- Przemawia za tym na szczególny charakter sprawy oraz fakt, że rozstrzygnięcie może spowodować doniosłe skutki finansowe dla kredytobiorców" - tłumaczy, cytowany w komunikacie, Rzecznik Finansowy dr Mariusz Jerzy Golecki.
Jak wyjaśniono, sprawa dotyczy kredytu na cele mieszkaniowe Ekstralokum. Został on zaciągnięty w 2008 r., a klienci pożyczyli 364 tys. zł, co zostało przeliczone na franki szwajcarskie. Kredytobiorcy złożyli w sądzie pozew przeciwko bankowi z żądaniem zwrotu kwot, które wpłacili w postaci rat kredytowych. W odpowiedzi na pozew bank sformułował wobec kredytobiorców roszczenie o zwrot równowartości kredytu. Dodatkowo oczekuje wynagrodzenia za korzystanie z kapitału w wysokości 94 tys. zł.
- Ta umowa kredytowa zawiera klauzule waloryzacyjne stanowiące niedozwolone postanowienia umowne. Dlatego istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że zostanie uznana przez sąd za nieważną. W takiej sytuacji nie może być mowy o żądaniu wynagrodzenia za korzystanie z kapitału - uważa Golecki.
Biuro RF podało, że bank w odpowiedzi na pozew podnosi zarzut potrącenia wypłaconego kapitału oraz w oparciu o art. 496 k.c. - tzw. zarzut zatrzymania wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.
- W praktyce wygląda to tak, że bank dokonuje potrącenia wypłaconego kapitału. Oznacza to, że klienci powinni zwrócić bankowi różnicę między wypłaconą kwotą kredytu a sumą spłaconych rat. Ponadto bank formułuje zarzut zatrzymania wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, czyli ponad 94 tys. zł - tłumaczy radca prawny w biurze Rzecznika Finansowego Anna Wołyniak.
Według banku, klienci uzyskali "korzyść osiągniętą na skutek korzystania z nienależnej usługi finansowej, odpowiadającej wartości średniego rynkowego wynagrodzenia za korzystanie z kredytu, ustalonej w oparciu o stawki dla kredytu złotowego zabezpieczonego hipotecznie".
Zdaniem Rzecznika Finansowego, realizacja takiego roszczenia bez wątpienia stałaby w rażącej sprzeczności z celem Dyrektywy 93/13 o nieuczciwych warunkach umownych oraz orzecznictwem TSUE.
- Mówią one wprost o sankcyjnym i odstraszającym celu udzielanej konsumentowi ochrony. Uzyskanie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału przez bank, który stosował niedozwolone postanowienia umowne, na pewno takich celów by nie realizowało. Mam nadzieję, że nasze stanowisko przedstawione w tej sprawie przyczyni się do wydania przez sąd pozytywnego dla konsumentów rozstrzygnięcia - twierdzi Golecki.
SANPL
- Otwarcie 547,4000
- Max 551,8000
- Min 540,2000
- Kurs odniesienia 555,2000
- Suma wolumenu 80 170
- Suma obrotów 43 676 465,00
- Widełki dolne 492,7000
- Widełki górne 602,0000
Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
Stanowisko Santander Banku Polska
Konsekwencją stwierdzenia przez sąd nieważności konkretnej umowy kredytowej jest konieczność dokonania wzajemnego rozliczenia pomiędzy stronami. W ocenie banku darmowe korzystanie przez kredytobiorcę z kapitału przez okres kilkunastu lat rodzi nie tylko roszczenie banku o zwrot udostępnionego kapitału, ale także roszczenie o zapłatę wynagrodzenia za korzystanie z tego kapitału. A w zasadzie mówimy tu nie tyle o wynagrodzeniu banku, co raczej o skutkach unieważnienia umowy i należnych rozliczeniach jakie z tego tytułu wynikają. W związku z tym bank składa w sądach w toczących się sporach frankowych stanowisko co do roszczeń Banku poprzez podniesienie zarzutów potrącenia i zatrzymania na wypadek ewentualnej nieważności umów kredytu. Trzeba też podkreślić, że zgłaszanie takich roszczeń nie jest sprzeczne z dotychczasowym orzecznictwem TSUE, co zasygnalizował SN w uzasadnieniu wyroku z 11.12.2019 r. Nie można również zapominać, że konsument został wyposażony w instrumenty pozwalające mu na "ochronę" przed unieważnieniem umowy, jeżeli ten skutek byłby w jego ocenie niekorzystny.
