ABC sprzedawcy

Obowiązki sprzedawcy wynikające z ustawy to podanie dwóch cen: cenę towaru oraz cenę jednostkową (za jednostkę miary), chyba że obie te ceny są takie same albo towar oferowany jest luzem.

Mało kto pamięta, że taki sam sposób podawania cen powinien być stosowany we wszelkich reklamach. Sprzedawca jest też zobowiązany potwierdzić na piśmie wszystkie istotne postanowienia zawartej umowy przy sprzedaży za cenę powyżej 2 tys. zł, przy sprzedaży na raty, na przedpłaty, na zamówienie, według wzoru, na próbę, a także zawsze na żądanie kupującego w pozostałych przypadkach.

Dowód zakupu powinien obejmować informacje niezbędne do dochodzenia roszczeń, potwierdzające fakt zawarcia umowy sprzedaży z określonym sprzedawcą (paragon, rachunek, faktura, umowa).

Reklama

Trzeba pamiętać, że forma pisemna jest zastrzeżona jest dla celów dowodowych w przypadku zawarcia umowy powyżej 2 tys. zł (pomocne w postępowaniu sądowym), umowa zawarta ustnie bez jej potwierdzenia na piśmie też jest ważna lecz udowodnienie jej jest trudne i kłopotliwe.

Sprzedawca jest zobowiązany udzielić kupującemu informacji w języku polskim, które będą jasne, zrozumiałe. W szczególności należy podać: nazwę towaru, określenie producenta lub importera, kraj pochodzenia towaru, znak bezpieczeństwa i znak zgodności z normą (jeśli są one wymagane przez odrębne przepisy), informację o dopuszczeniu do obrotu w Polsce, informacje stosowne do rodzaju towaru (przykładowo warunki przygotowania lub użytkowania towaru, rodzaj zasilania, określenie jego energochłonności).

Jeśli towar sprzedawany jest w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie - wszystkie te informacje powinny znajdować się na towarze lub być z nim trwale połączone.

W innych przypadkach sprzedawca zobowiązany jest umieścić w miejscu sprzedaży informację, która zawiera przynajmniej: nazwę towaru, jego główną cechę użytkową, nazwę producenta lub importera, kraj pochodzenia.

Dodatkowe przepisy (inne szczegółowe) regulują sposób oznakowania niektórych towarów. Dotyczy to między innymi towarów, takich jak: kosmetyki, obuwie, tekstylia, zabawki,..itd.

Przykłady:

- kosmetyki - ustawa z 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz. U. Nr 42, poz. 472);

- obuwie - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom (Dz. U. Nr 110 z 2000 r., poz. 1168);

- sprzęt elektryczny - rozporządzenie Rady Ministrów z 3 lipca 2001 r. w sprawie wymagań zasadniczych dla sprzętu elektrycznego, warunków i trybu dokonywania oceny zgodności oraz sposobu oznakowania sprzętu elektrycznego (Dz. U. Nr 120, poz. 1276);

- tekstylia - rozporządzenie Rady Ministrów z 19 października 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych (Dz. U. Nr 144, poz. 1616);

- zabawki - rozporządzenie Rady Ministrów z 17 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących bezpieczeństwa zabawek (Dz. U. Nr 231, poz. 1940).

Sprzedawca jest zobowiązany zapewnić w miejscu sprzedaży odpowiednie warunki techniczno - organizacyjne umożliwiające sprawdzenie jakości i kompletności oraz sprawdzenie funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.

Od kupującego wymagane jest przy zakupie sprawdzenie towaru - zwrócenie uwagi na brak podstawowych części, sprawdzenie czy towar nie jest uszkodzony mechanicznie, sprawdzenie rodzaju zasilania, sprawdzenie czy plomby gwarancyjne nie są uszkodzone, sprawdzenie składników i daty przydatności do spożycia.

Braki towaru lub nieprawidłowe w działanie, nie stwierdzone w chwili zakupu, nie powodują zwolnienia sprzedawcy od odpowiedzialności za niezgodność towaru z umową, gdyż to przedsiębiorca zobowiązany jest do staranności tak zwanej - właściwej dla profesjonalisty.

Konsument nie ma obowiązku dokładnego badania towaru (dokonywania odbioru towaru) w chwili zakupu, ponieważ przyjmuje się, że oferowany towar jest pełnowartościowy, dobrej jakości, nie posiada ukrytych cech decydujących o obniżeniu jakości w stosunku do poziomu określonego w umowie.

Na żądanie kupującego sprzedawca jest zobowiązany wyjaśnić znaczenie poszczególnych postanowień umowy.

Sprzedawca jest zobowiązany wydać kupującemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego wyposażenia oraz sporządzone w języku polskim instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy.

Przepisy tej ustawy nie dotyczą:

- sprzedaży energii elektrycznej,
- sprzedaży gazu,
- sprzedaży wody, (chyba że są one sprzedawane w ograniczonej ilości lub określonej objętości - w butelce, w butli),
- sprzedaży nieruchomości,
- sprzedaży egzekucyjnej,
- sprzedaży w postępowaniu upadłościowym,
- sprzedaży dokonywanej w postępowaniu sądowym.

Przypominamy, że kupując każdy produkt (nawet na placu targowym, bazarze, w barze w pociągu) lub zamawiając usługę (kupując usługę), zawieramy ze sprzedawcą czy usługodawcą umowę!


INTERIA.PL/SERWIS KONSUMENTA

brak
Dowiedz się więcej na temat: 'ABC' | towar | sprzedawcy | sprzedawca | "ABC"
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »