Automaty do gier zatrzymane przez służby celne a odpisy amortyzacyjne
Wielu podatników prowadzi działalność polegającą na organizowaniu gier na automatach do gier o niskich wygranych. Ponieważ automaty wykorzystywane są w zakresie prowadzonej działalności i stanowią środki trwałe mogą one podlegać amortyzacji na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm., dalej "ustawa o CIT"). Pewne wątpliwości budzi jednak możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych w przypadku zatrzymania automatów przez służby celne np. dla celów prowadzonego postępowania.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W świetle powyższego środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:
- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
- nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.
W interpretacji z dnia 30 września 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-878/10/AP) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że "przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest zaprzestanie działalności, w związku z czym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych".
Zdaniem organu "dla kwalifikacji przedmiotowych wydatków (odpisów amortyzacyjnych) do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia okoliczność, że Spółka aktualnie nie uzyskuje przychodów z tytułu eksploatacji niektórych automatów do gier. Nie nastąpiło bowiem zaprzestanie prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w tym zakresie; czasowo nieużytkowane urządzenia nie zostały zlikwidowane i będą wykorzystywane w działalności Spółki w przyszłości".
W świetle powyższego należy uznać, że czasowe zatrzymanie automatów do gier, od których podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych nie jest okolicznością uniemożliwiającą dalsze zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów. W dalszym ciągu prowadzona jest bowiem działalność gospodarcza w tym zakresie. Dopiero gdyby automaty zostały zlikwidowane albo służby celne orzekły ich przepadek podatnik musiałby zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Marcin Parulski
Konsultant w Departamencie Doradztwa Podatkowego Małopolskiego Instytutu Studiów Podatkowych w Krakowie
Artykuł ma charakter jedynie informacyjny i stanowi publikację zainspirowaną treścią artykułów prasowych, interpretacji organów podatkowych i orzeczeń sądów administracyjnych. Nie stanowi porady ani opinii podatkowej czy prawnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 i art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 475, ze zm.) i jest odzwierciedleniem poglądów wyrażanych przez autorów publikacji. Małopolski Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o. nie bierze odpowiedzialności za ewentualne skutki podejmowanych decyzji na ich podstawie.
