Czy limit 100 tys. zł dotyczy jednego środka trwałego, czy łącznej kwoty jednorazowych odpisów amortyzacyjnych?
Limit jednorazowej amortyzacji w wysokości 100.000 zł dotyczy sumy jednorazowych odpisów dokonanych w danym roku podatkowym (oraz wpłat zaliczek na zakup środka trwałego). Nie może on być zatem stosowany odrębnie w pełnej wartości (czyli po 100.000 zł) w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych.
Spółka w bieżącym roku zamierza zakupić kilka środków trwałych (z grupy 5 KŚT) o znacznej wartości. Czy w pierwszym roku ich używania poszczególne środki trwałe mogą zostać objęte jednorazowym odpisem amortyzacyjnym w wysokości 100.000 zł każdy?
Na podstawie art. 16k ust. 14 ustawy o PDOP (oraz odpowiednio art. 22k ust. 14 ustawy o PDOF), podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100.000 zł. Kwota 100.000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego (o której mowa w art. 15 ust. 1zd ustawy o PDOP oraz odpowiednio art. 22 ust. 1s ustawy o PDOF), zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższe regulacje stosuje się, pod warunkiem że:
1) wartość początkowa jednego środka trwałego, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł lub
2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3.500 zł.
Kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego pomniejsza się o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet nabycia środka trwałego.
Jednorazowy odpis amortyzacyjny w wysokości 100.000 zł nie może być stosowany odrębnie, w pełnej wysokości, do różnych nabytych w danym roku podatkowym środków trwałych.
Limit 100.000 zł oznacza sumę jednorazowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych w danym roku podatkowym. Może on (cały limit) zostać wykorzystany w odniesieniu do jednego środka trwałego (o wartości początkowej równej lub wyższej niż 100.000 zł) lub do wielu środków trwałych na ww. zasadach (przy czym łączna wartość dokonanych jednorazowych odpisów nie może przekroczyć 100.000 zł).
Nie jest dopuszczalne podejście, w myśl którego limit w wysokości 100.000 zł znajdzie zastosowanie w odniesieniu do odrębnych środków trwałych, co umożliwiłoby zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w kwocie przewyższającej 100.000 zł.
| Przykład
Jednostka zakupiła we wrześniu 2019 r. dwie fabrycznie nowe maszyny (sklasyfikowane w grupie 5 KŚT), których wartości początkowe wyniosły odpowiednio: maszyna "A": 80.000 zł oraz maszyna "B": 60.000 zł. W obu przypadkach jednostka zamierza skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji. W 2019 r. jednostka nie dokonywała jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w ramach limitu 100.000 zł. Uwzględniając przepisy ustaw podatkowych, dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w 2019 r. mogło przebiegać następująco: 1) jednorazowy odpis amortyzacyjny maszyny "A" - 80.000 zł, 2) jednorazowy odpis amortyzacyjny maszyny "B" - 20.000 zł. Niezamortyzowana wartość początkowa maszyny "B" (40.000 zł) będzie podlegała dalszej amortyzacji (z zastosowaniem ogólnych zasad amortyzacji) w 2020 r. i ewentualnie w latach następnych. Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych będzie wartość początkowa, wynosząca 60.000 zł. |
Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych Nr 28 z dnia 2019-10-01