Jak naliczać świadczenia?

W ciągu ostatnich kilku miesięcy nastąpiła dwukrotna zmiana wysokości składki rentowej oraz podniesiono minimalne wynagrodzenie. Zmiany te przełożyły się na wzrost wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ale jednocześnie jeszcze bardziej skomplikowały proces ich naliczania.

Na co w związku z powyższym należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie popełnić błędu przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku?

Ogólne zasady

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Natomiast w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała przed upływem tych 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.

Reklama

Tutaj w zasadzie nic się nie zmieniło. Jeżeli jednak przejdziemy do samego wynagrodzenia, to zauważymy bezpośrednią zależność jego wysokości od zmiany składki rentowej. Jest to bowiem przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe.

Wysokości poszczególnych składek finansowanych przez pracownika w ciągu ostatniego okresu kształtowały się następująco:

okres obowiązywania               składki
                   emerytalne rentowe chorobowe razem
 
do 30 czerwca 2007 r.   9,76%   6,50%  2,45%    18,71%
od 1 lipca 2007 r.      9,76%   3,50%  2,45%    15,71%
od 1 stycznia 2008 r.   9,76%   1,50%  2,45%    13,71%

Przy czym istotna tu jest data wypłaty wynagrodzenia, a nie okres, za który ono przysługuje.

Przykład 1

Pracownik, który stał się niezdolny do pracy 21 stycznia br., otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1.500 zł (płatne do końca danego miesiąca) oraz premię miesięczną w wysokości 10% wynagrodzenia zasadniczego, pomniejszaną proporcjonalnie za okres niezdolności do pracy (wypłacaną do 10. dnia następnego miesiąca). W ciągu ostatnich 12 miesięcy pracownik nie miał żadnej nieobecności. Do ustalenia podstawy wymiaru zostanie więc przyjęte wynagrodzenie za okres od stycznia do grudnia 2007 r. w następujących wysokościach:

- styczeń - maj 2007 r.

(1.500 zł - 18,71%) + (150 zł - 18,71%)

- czerwiec 2007 r.

(1.500 zł - 18,71%) + (150 zł - 15,71%)

- lipiec - listopad 2007 r.

(1.500 zł - 15,71%) + (150 zł - 15,71%)

- grudzień 2007 r.

(1.500 zł - 15,71%) + (150 zł - 13,71%).

Minimalna podstawa wymiaru

Zmieniła się również wysokość minimalnej podstawy wymiaru świadczenia chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie może być ona niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu kwoty odpowiadającej:

- do 30 czerwca 2007 r. - 18,71%,

- od 1 lipca 2007 r. - 15,71%,

- od 1 stycznia 2008 r. - 13,71%.

Natomiast w okresie pierwszego roku pracy podstawa ta nie może być niższa niż 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwot jak wyżej.

Minimalna podstawa wymiaru świadczeń chorobowych kształtuje się więc następująco:

okres w pierwszym roku zat.        powyżej roku zat.
obowiązywania
               kw. brutto  %skł.  kwota bez kw. brutto  %skł.  kwota bez
do 30.06.2007   748,80   18,71%  608,70     936,00  18,71%  760,87 
od 1.07.2007    748,80   15,71%  631,16     936,00  15,71%  788,95 
od 1.01.2008    900,80   13,71%  777,30    1126,00  13,71%  971,63 

Dokumenty do ZUS

Wielu problemów przysparza również wypełnienie zaświadczenia płatnika składek ZUS Z-3, w którym należy wpisać kwoty składników wynagrodzenia wchodzących do podstawy wymiaru świadczenia oraz odpowiedni procent składek.

Jeżeli do składników wynagrodzenia za dany miesiąc zastosowany został jeden procent składki, np. w sumie 15,71%, wystarczy podać taki właśnie procent.

Natomiast w przypadku, gdy wypłata poszczególnych składników wynagrodzenia następowała w różnych miesiącach, w których konieczne było potrącenie składki rentowej w odmiennej wysokości, konieczne jest obliczenie średniego wskaźnika potrąconej pracownikowi za ten miesiąc składki na ubezpieczenie społeczne. W tym celu należy zastosować następujący wzór:

kwota potrąconej składki × 100

................................................................

przychód stanowiący podstawę

wymiaru składek

Przykład 3

W oparciu o dane zawarte w przykładzie 1 średni wskaźnik potrąconej pracownikowi składki na ubezpieczenie społeczne za grudzień 2007 r. wynosi 15,53%, co wynika z wyliczenia:

kwota potrąconej składki

[(1.500 zł × 9,76% + 1.500 zł × 3,5% + 1.500 zł × 2,45%)] + [(150 zł × 9,76% + 150 zł × 1,5% + 150 zł × 2,45%)] = 235,65 zł + 20,57 zł = 256,22 zł

przychód stanowiący podstawę wymiaru składek

1.500 zł + 150 zł = 1.650 zł

średni wskaźnik potrąconej składki

256,22 zł × 100 : 1.650 zł = 15,53%.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)

autor: Bożena Dziuba

Dowiedz się więcej na temat: ubezpieczenie | zarobki | świadczenia | ubezpieczenia | choroby | składki | procent
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »