Klauzula tylko w umowie
Konsekwencją zawarcia w umowie klauzuli przeniesienia własności towaru dopiero w momencie zapłaty za towar jest czasowe ograniczenie prawa do obniżenia podatku.
Ogólny termin odliczenia podatku to miesiąc, w którym podatnik otrzymuje fakturę lub miesiąc następny. Przepis art. 86 ust. 12 nowej ustawy o VAT stanowi jednak, iż w przypadku otrzymania faktury przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem. Co do zasady prawo do rozporządzania towarem przenoszone jest w drodze wystawienia faktury. Tym samym ograniczenie czasowe prawa do odliczenia podatku pozostaje zapisem martwym. Moment wystawienia faktury (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem) poprzedza - co oczywiste - moment jej otrzymania przez kontrahenta. A zatem w momencie otrzymania faktury Podatnik może skutecznie skorzystać z prawa do odliczenia podatku.
Z sytuacją odmienną mamy do czynienia, gdy w umowie zawarto klauzulę, zgodnie z którą przeniesienie własności towaru następuje dopiero w momencie zapłaty. Zapis taki zdecydowanie odsuwa w czasie moment, w którym podatnik może obniżyć VAT należny o naliczony. W praktyce stosowanej przez przedsiębiorstwa klauzula taka często umieszczana jest nie w umowie, ale na fakturach. Adnotacja poczyniona na fakturze nie wywołuje skutków prawnych. Podatnik może skutecznie odliczyć podatek już w momencie otrzymania faktury niezależnie od daty dokonania płatności.
Niestety nie można przewidzieć jak zapis taki zinterpretują organy podatkowe. Istnieje ryzyko związane z postawieniem przez organy zarzutu przedwczesnego odliczenia podatku.
