Nowe zasady zwrotu podatku VAT
Ostatnia nowelizacja ustawy o VAT z dnia 7 listopada 2008 r. wprowadziła istotne zmiany dotyczące zasad zwrotu tej różnicy. Obowiązują one od 1 grudnia 2008 r.
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zwrot w terminie 60 dni
Nowe przepisy określają, że zwrot różnicy podatku zasadniczo następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Wynika to z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.).
W sytuacji kiedy zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika.
UWAGA!
Podstawowym terminem zwrotu różnicy podatku jest termin 60-dniowy od dnia złożenia deklaracji VAT.
Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.
Ponadto w dalszym ciągu, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, na umotywowany wniosek, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji. Zasadność tego zwrotu także może podlegać weryfikacji przez organ podatkowy.
Zwrot w terminie 180 dni
W przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju przysługuje mu, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia. Także i w tym przypadku zasadność zwrotu może podlegać weryfikacji. Jednak w sytuacji kiedy podatnik nie zamierza skorzystać ze zwrotu, to kwotę tę może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy. Przy czym zwrócić należy uwagę, że na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokona zwrotu tej kwoty w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe.
WAŻNE!
Różnicę podatku niezwróconą przez urząd skarbowy w terminach 60 dni i 180 dni od dnia złożenia deklaracji traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.
Kiedy zabezpieczenie majątkowe?
Jak wspomniano wcześniej, jeśli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć termin zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji. W takiej sytuacji urząd skarbowy może jednak na wniosek podatnika dokonać zwrotu w terminie 60 dni lub 25 dni (od dnia złożenia deklaracji), jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku.
Jeśli wniosek ten wraz z zabezpieczeniem zostanie złożony na 13 dni przed upływem 60 dniowego terminu lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia.
Zabezpieczenie to może być złożone w formie:
1) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej,
2) poręczenia banku,
3) weksla z poręczeniem wekslowym banku,
4) czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku,
5) papierów wartościowych na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowanych przez Skarb Państwa lub NBP, bankowych papierów wartościowych i listów zastawnych o określonym terminie wykupu, wyemitowanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.
Przy czym zabezpieczenie majątkowe dotyczące zwrotu podatku w wysokości nie większej niż wyrażonej w złotych kwocie odpowiadającej równowartości 1.000 euro, może być złożone w formie weksla. Przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na ostatni dzień roboczy okresu rozliczeniowego, którego dotyczy zwrot podatku, w zaokrągleniu do pełnych złotych.
Naczelnik urzędu skarbowego ma jednak prawo odmówić przyjęcia zabezpieczenia. Nastąpi to w sytuacji kiedy stwierdzi, że złożone zabezpieczenie nie zapewni:
1) pokrycia w całości wypłacanej kwoty zwrotu, lub
2) w sposób pełny pokrycia w terminie wypłacanej kwoty zwrotu - w przypadku zabezpieczenia z określonym terminem ważności.
Zwolnienie zabezpieczenia nastąpi w dniu następującym po dniu:
1) zakończenia przez organ podatkowy weryfikacji,
2) w którym upłynęło 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej, w której była wykazana kwota zwrotu w sytuacji nie wykonania przez podatnika żadnych czynności podlegających opodatkowaniu.
Zwolnienie zabezpieczenia nie nastąpi jednak w przypadku:
1) wszczęcia zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:
a) postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania, lub
b) kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego,
2) wszczęcia postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania,
3) w przypadku stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę do zwrotu nienależną lub wyższą od kwoty należnej i ją otrzymał - do czasu uregulowania powstałej zaległości podatkowej.
Zwrot w terminie 25 dni
Ustawodawca pozostawił podatnikom możliwość zwrotu różnicy podatku w terminie skróconym. W tym przypadku na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia. Nastąpi to w sytuacji, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:
1) faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. nr 155, poz. 1095 ze zm.),
2) dokumentów celnych, deklaracji importowej (uwaga: art. 87 ust. 6 pkt 2 w zakresie deklaracji importowej wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.) oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3) importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.
autor: Aleksandra Węgielska
Gazeta Podatkowa Nr 514 z dnia 2008-12-11