Problemy z kursami w UE
Zastosowanie prawidłowego kursu waluty obcej po otrzymaniu faktury korygującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów to temat budzący wiele wątpliwości nie tylko u podatników, ale również u samych organów podatkowych.
Przypomnijmy, iż w myśl przepisu § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. Z przepisu § 37 pkt 4 powoływanego rozporządzenia wynika natomiast, iż powyższy przepis stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Cytowane powyżej przepisy interpretowane są na dwa sposoby. Zdecydowana większość organów podatkowych stoi na stanowisku, iż w przypadku otrzymywania faktur korygujących wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przyjmowany należy przyjąć kurs waluty obcej z daty wystawienia faktury korygującej przez dostawcę. Przykładowo stanowisko takie zajmuje Urząd Skarbowy Warszawa-Ursynów (sygn. 1438/443/4-1/2005/MK).
Opinia pozostałych urzędów jest jednak odmienna. Uważają one bowiem, iż w przypadku faktur korygujących kwoty w nich wyrażone należy przeliczać wg kursu średniego waluty z dnia wystawienia pierwotnych faktur. Stanowisko takie reprezentuje m.in. Trzeci Urząd Skarbowy w Lublinie (sygn. P1/443/51/05).
Omawiany przepis został przez ustawodawcę sformułowany nieprecyzyjnie. Przepis ten należy jednak interpretować w ten sposób, iż dla przeliczenia waluty obcej na złote z faktur korygujących powinno się przyjąć kurs z dnia wystawienia faktury pierwotnej, a nie faktury korygującej. Mimo, iż w powoływanym przepisie ustawodawca posługuje się wyłącznie pojęciem faktury pomijając zupełnie pojęcie faktury korygującej, to na zasadność takiego stanowiska wskazuje przede wszystkim praktyka gospodarcza.
/Europejskie Centrum Doradztwa i Dokumentacji Podatkowej Sp. z o.o./
