Przedszkole jest dochodowe, gdy działa w sąsiedztwie nowego osiedla
Właściciel przedszkola nie musi mieć specjalnego wykształcenia. Musi mieć za to dostosowany lokal, kapitał i profesjonalnych wychowawców. Jest to przedsięwzięcie dochodowe, choć nie proste.
Przepisy prawa regulują, by grupy dzieci przebywających w przedszkolu liczyły nie mniej niż 3 osoby i nie więcej niż 25 osób. Ponadto musi być realizowany podstawowy program edukacji przedszkolaków, a do tego potrzeba osób z wykształceniem o profilu wychowanie przedszkolne.
Pomieszczenia przedszkola powinny mieć wysokość co najmniej 2,5 m. Właściciel przedszkola może otrzymać dotację z urzędu gminy na prowadzenie takiej placówki.
Pierwszym etapem założenia prywatnego przedszkola jest rejestracja działalności gospodarczej w urzędzie gminy lub miasta. Najprostszą formą w tym przypadku jest jednoosobowa działalność gospodarcza.
Przy nowych osiedlach przedszkola wyrastają jak "grzyby po deszczu". By być konkurencyjnym, wiele z nich oferuje zajęcia dodatkowe: rytmikę, taniec, naukę języków obcych, zajęcia sportowe, sztukę.
Najtrudniejszą częścią zakładania przedszkola jest spełnienie wymogów lokalowych i kadrowych. Lokal przeznaczony na tego typu działalność musi być bezpieczny pod trzema względami: sanitarnym, przeciwpożarowym i epidemiologicznym. W związku z tymi wymogami czeka nas wizyta w kilku urzędach. Najpierw trzeba wybrać się do sanepidu, następnie do architekta i straży pożarnej po stosowne zaświadczenia.
Nasz budynek musi spełnić kryteria ochrony przeciwpożarowej prawie takie jak szpital. W innej sytuacji będziemy musieli spełnić dodatkowe wymogi. Koniecznością jest w tej sytuacji umiejscowienie lokalu na parterze. Budynek musi posiadać dwa wyjścia ewakuacyjne i być wyposażony w 4-kilogramową gaśnicę.
Na każdą grupę (wiekową) dzieci musi przypadać 16 m kw. powierzchni. Ponadto jeden lokal powinien być przeznaczony wyłącznie dla jednej grupy dzieci. Natomiast ściany do wysokości 2 m powinniśmy pokryć łatwymi do utrzymania czystości, zmywalnymi i nietoksycznymi materiałami budowlanymi. Wszystkie grzejniki muszą być odkryte, a temperatura w pomieszczeniach powinna wynosić co najmniej 20 stopni C.
W przedszkolu musi być przynajmniej jedna szatnia i osobne pomieszczenie na środki czystości stosowane do utrzymania higieny. Co najmniej połowa okien musi się otwierać, wszystkie zabawki znajdujące się w przedszkolu powinny być zaopatrzone w unijny znak CE.
Przedsiębiorca, który zdecydował się na założenie przedszkola nie musi mieć specjalistycznego wykształcenia. Ale osoby, które zajmują się dziećmi powinny mieć co najmniej licencjackie wykształcenie pedagogiczne i orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania zawodu nauczyciela przedszkola lub opiekuna do dzieci.
Przedszkolem kieruje dyrektor, z tytułem nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego i z co najmniej 5-letnim doświadczeniem pedagogicznym. Prawo nie reguluje dokładnie wymogów dotyczących liczby nauczycieli w stosunku do liczby dzieci przebywających w przedszkolu. Przedszkole niepubliczne podobnie jak każda inna placówka oświatowa musi realizować tzw. minimum programowe określone ramowo przez Ministerstwo Edukacji Narodowej.
Ważną kwestią związaną z zakładaniem i funkcjonowaniem przedszkola jest sprawa finansowania jego działalności. Koszty uruchomienia przedszkola są spore. W zależności od stanu lokalu, który musimy zaadaptować może to być od 100 tys. do 300 tys. zł. Zakup sprzętu, w tym umeblowania dla 25 dzieci: materace, wyposażenie kuchni, stołówki i szatni to kolejne około 60 tys. zł wydatku.
Zakup TV, innego sprzętu elektronicznego i komputera - 10 tys. zł
Zatrudnienie personelu także kosztuje. Jeżeli stworzymy przedszkole dla 25 dzieci to należy zatrudnić co najmniej 4 nauczycieli i opiekunów. Koszty wynagrodzenia to 4 x 3,5 tys. zł, czyli 14 tys zł. Do tego należy jeszcze dodać wynagrodzenie dyrektora przedszkola - 5 tys zł.
Źródłem dochodu są przede wszystkim pieniądze wpłacane przez rodziców w formie comiesięcznego czesnego. Jednak ustalając cenę trzeba uwzględnić lokalne warunki rynkowe, zamożność rodziców oraz liczbę chętnych i przede wszystkim ceny konkurencji. Kwota ta nie powinna być zbyt wygórowana, aby przedszkole mogło być konkurencyjne. Przepisy nie regulują w tym przypadku cennika opłat.
Wysokość czesnego konkurencji może być różna w zależności od usytuowania i regionu przedszkola oraz ze względu na ofertę programową. Wysokość opłat podbijają dodatkowe zajęcia np. lekcje angielskiego, wycieczki, wyjścia na basen, lekcje tańca. I na tym wiele się zarabia. Czesne wynosi od 500 zł do nawet 1300 zł miesięcznie. Jeżeli kwotę pomnożymy przez maksymalną liczbę dzieci, czyli 25 to otrzymamy dochód w wysokości od 12,5 tys zł do 32,5 tys zł.
Dodatkowym dochodem są oświatowe dotacje wypłacane przez gminy. Na każdego przedszkolaka przysługuje dotacja w wysokości nie niższej niż 75 proc. wydatków bieżących ponoszonych w przeliczeniu na jedno dziecko.
Zasady prowadzenia przedszkoli niepublicznych reguluje m.in. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 10 stycznia 2008 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania (Dz. U. nr. 7, poz. 38).
Andrzej Okrasiński
Portal Skarbiec.Biz