Równość przedsiębiorców - gdzie jej szukać?
Przedsiębiorczość Polaków jest słynna na całym świecie - radzimy sobie w każdej sytuacji. Również w gospodarce polska myśl jest ceniona, wielu naszych rodaków było nie tylko laureatami nagród za osiągnięcia w nauce, ale odniosło nie mniejsze sukcesy w gospodarce.
Wiele firm niszowych jest liderami rynku w swoich branżach, np. koszalińska spółka robiąca oprogramowanie do telefonów komórkowych, krakowski Comarch będący liderem nie tylko w informatyzacji polskich przedsiębiorstw, ale odnoszący światowe sukcesy na rynku programów bilingowych dla telefonii komórkowej. Przykładów można mnożyć, ale ważniejsze jest to, dlaczego w tak bystrym narodzie powiodło się stosunkowo tak niewielu.
Główne bariery widzę w obowiązującym prawie, biurokracji, bezsensie organizacji i niekompetencji urzędników, korupcji.
Polskiego przedsiębiorcę w sądzie rejestrowym (który ma za zadanie w zasadzie dokumentowanie funkcjonowania m.in. firm) wita kartka "pracownicy sądu informacji nie udzielają", mimo że od tego faktycznie są, aby ułatwiać i przyspieszyć formalności, które przedsiębiorca musi załatwić. W urzędach przedsiębiorcy przepędzani są od biurka do biurka nawet w najprostszych sprawach. W konsekwencji, wielu osobom przychodzi do głowy myśl, aby "ułatwić" sobie życie "zawiązanie przyjaźni" z decydentami. Dzięki temu za "drobną grzeczność" traktowani są normalnie albo lepiej od pozostałych. Ta przyczyna korupcji wynika właśnie z obecnego kształtu i funkcjonowania polskiej administracji.
Jak przedsiębiorca ma konkurować z podmiotami, które "wolą ustawodawcy" są uprzywilejowane? Jeśli pan Kaziu swoją "sprawdzoną" nyską, po uzyskaniu wszelkich zezwoleń, podejmie działalność w przedmiocie przewozu osób, spóźni się lub odwoła jakiś kurs na trasie lokalnej, to nie tylko ludzie go skutecznie ukażą, ale jeszcze konkurencja podbierze mu rynek. A jeśli przedsiębiorstwo państwowe PKP spóźnia się, to w zasadzie jest bezkarne, bo faktycznie ciągle utrudniane jest powstanie konkurencji "na torach", a dodatkowo podczas obrony procesowej pełnomocnicy PKP spóźnienia w świadczonych usługach bronią korzystnymi dla nich (i nie zrozumiałymi dla piszącego te słowa) regulacjami.
A poza różnicą w uśmiechu pana Kazia, który wita każdego swojego pasażera, i znudzonym tonem panienki w okienku, sprzedającej bilety kolejowe, różni ich coś jeszcze. Mianowicie pan Kazimierz jest płatnikiem wszystkich składek z tytułu ubezpieczeń społecznych, korzysta z publicznej opieki zdrowotnej, do głowy mu nie przychodzi, żeby brać paliwo "na kreskę" (bo by go pompiarz wyśmiał) i regularnie płaci swoje podatki. Natomiast państwowy moloch ma ciągłe "trudności" w regularnym płaceniu składek ubezpieczeniowych, nie płaci swoim dostawcom na czas, utrzymuje infrastrukturę, która nie jest związana ze świadczonymi usługami, a kosztuje. A nawet jeśli ktokolwiek chciałby wnioskować o zmiany w państwowym molochu, kolejarze gotowi są, jak jeden mąż, unieruchomić pół Polski.
Pan Kaziu mimo tego, że jest porządnym człowiekiem i co rano się stara, z góry ma mniejsze szanse w rywalizacji z państwową hydrą, ale ... i tak trzymam kciuki za pana Kazia.
Co więcej, jeśli ktoś chciałby zlecić przewoźnikowi transport z punktu A do B, to w razie nienależytego wykonania świadczenia lub jego utraty może domagać się pełnego odszkodowania. Natomiast gdyby usługi świadczyła Poczta Polska, jej odpowiedzialność za wiele usług jest ustawowo ograniczona. Dlaczego? To nie przypadek, że tam gdzie państwo interweniuje, rozciąga parasol ochronny, zaraz pojawia się niegospodarność, straty, a tam, gdzie jest wolny rynek, są miejsca pracy, płaci się podatki i jest rozwój.
Wszystkim przedsiębiorcom, którzy co rano wstają, żeby budować swoje i nasze jutro - dziękuję.
