Rozliczenie zaległych składek ZUS w związku z wypłatą nienależnych świadczeń urlopowych

W przypadku zakładu pracy zatrudniającego 30 pracowników i nietworzącego ZFŚS, wypłata świadczeń urlopowych jest niezgodna z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. W takiej sytuacji zakład pracy powinien dokonać stosownych korekt. Jak wynika z § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106 ze zm.), podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi świadczenie urlopowe do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego, wypłacane na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy o ZFŚS. Zwolnione z oskładkowania są więc tylko świadczenia urlopowe wypłacane zgodnie z ustawą o ZFŚS. Świadczenia urlopowe wypłacane na innej podstawie niż przepisy tej ustawy podlegają oskładkowaniu.

Podstawę wymiaru składek ZUS stanowi przychód pracownika w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Przychodem tym jest również kwota świadczenia urlopowego wypłaconego pracownikom w 2009 r.

Niewliczenie do podstawy wymiaru składek ZUS świadczeń urlopowych podlegających oskładkowaniu spowodowało zaniżenie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).

Zwróć uwagę!

W przypadku stwierdzenia zaniżenia podstaw wymiaru składek ubezpieczeniowych u poszczególnych pracowników zakład pracy ma obowiązek sporządzenia korekty raportów ZUS RCA oraz deklaracji ZUS DRA.

Zakład pracy nie ma obowiązku korekty deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11 złożonych za poprzedni rok, gdyż wykazał w nich dane dotyczące dochodu oraz pobranych zaliczek zgodne z ówczesnym stanem faktycznym. Nie ma też potrzeby, aby pracownik składał korektę zeznania podatkowego za rok ubiegły.

Pracownik finansuje część składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz całą składkę chorobową i zdrowotną. Natomiast pracodawca finansuje część składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, całą składkę wypadkową oraz składki na Fundusz Pracy i FGŚP.

Zakład pracy w miesiącu, w którym pobierze z wynagrodzenia pracownika zaległe składki na:

• ubezpieczenia społeczne w części finansowanej ze środków pracownika - powinien pobrane zaległe składki odliczyć od bieżącego dochodu pracownika,
  
  

• ubezpieczenie zdrowotne - powinien pomniejszyć bieżącą należną zaliczkę na podatek dochodowy o pobraną zaległą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, do wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy jej wymiaru.

Jeżeli niezapłacone składki w całości, a więc również w części finansowanej przez pracownika, pracodawca pokryje z własnych środków, wówczas składki ZUS, które zapłacił płatnik, a które powinny być sfinansowane przez pracownika, będą u pracownika przychodem ze stosunku pracy. Bowiem jak wynika z art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku pracy uważa się m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Przychód ten podlega opodatkowaniu i oskładkowaniu.