Skupujemy interpretacje podatkowe
Uzyskanie wiążącej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie od 1 stycznia 2005 r. daje dużą ochronę interesów tego, kto ją uzyska. Może się jednak zdarzyć, że odpowiedź nie będzie zgodna z oczekiwaniami wnioskodawcy albo korzystna dla niego interpretacja zostanie zmieniona czy uchylona. Nie oznacza to jednak, że podatnik nie może walczyć o potwierdzenie swojego stanowiska.
Po tym, jak podatnik złoży wniosek, organ podatkowy ma zasadniczo tylko 3 miesiące na udzielenie odpowiedzi. Tylko w wyjątkowo skomplikowanych sprawach organ może wydać interpretację w ciągu 4 miesięcy. Udzielenie odpowiedzi następuje zaś w drodze postanowienia.
Niekorzystne postanowienie
Załóżmy, że organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika i wydał interpretację niekorzystną. Co można w takiej sytuacji zrobić?
Na postanowienie takie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.
Zażalenie jako podanie powinno zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, oraz jej adresu (miejsca zamieszkania lub pobytu, siedziby albo miejsca prowadzenia działalności), a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych.
Zażalenia tak jak inne podania mogą być wnoszone na piśmie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokółu. Najlepiej zażalenie wysłać pocztą lub złożyć osobiście. W obu przypadkach trzeba się spieszyć, bo mamy tylko 7 dni na skuteczne zażalenie postanowienia. Jeżeli chcemy zyskać na czasie, możemy pismo wysłać pocztą listem poleconym. Wówczas, nawet jeśli pismo dotrze do organu po 7 dniach, termin będzie zachowany, bo liczy się data stempla pocztowego. W przypadku składania pisma osobiście należy poprosić o jego potwierdzenie. Pamiętajmy, że organ podatkowy musi, a nie tylko może, potwierdzić wniesienie podania, jeżeli wnoszący je tego zażąda.
Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało m.in.:
? wysłane w formie elektronicznej, za poświadczeniem przedłożenia, do organu podatkowego lub do jednostki informatycznej obsługi administracji podatkowej,
? nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym.
Gdy organ uzna zażalenie za zasadne, wyda decyzję, którą uchyli lub zmieni postanowienie. Jeżeli organ II instancji nie uzna zażalenia podatnika, przysługuje mu prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Niekorzystna zmiana lub uchylenie
Może się też zdarzyć tak, że wydana w I instancji interpretacja nie zyska akceptacji organu odwoławczego. Przypomnijmy, że organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie w dwóch przypadkach. Po pierwsze, z inicjatywy wnioskodawcy, jeżeli uzna, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie. Może to też zrobić z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Również jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.
Wówczas zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona wnioskodawcy. A gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona wnioskodawcy.
Jednak wykonanie takiej decyzji podlega wstrzymaniu aż do dnia upływu terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego. A gdy podatnik zdecyduje się w przypadku niekorzystnej zmiany na jej zaskarżenie do sądu administracyjnego, wstrzymanie wykonania decyzji następuje aż do czasu zakończenia postępowania przed sądem administracyjnym. Wstrzymanie wykonania decyzji nie pozbawia podatnika, płatnika lub inkasenta prawa do wykonywania takiej decyzji.
Ze skargą do sądu
Zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), skargę do sądu administracyjnego I instancji, czyli wojewódzkiego sądu administracyjnego, wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. W przypadku interpretacji będzie to organ odwoławczy, który wydał decyzję zmieniającą lub uchylającą wcześniejszą interpretację. Wówczas organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
Skargę w I instancji można wnieść samemu. Pamiętajmy jednak, że skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Przede wszystkim skarga, jak każde pismo, powinna zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
2) oznaczenie rodzaju pisma;
3) osnowę wniosku lub oświadczenia;
4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
5) wymienienie załączników.
Dodatkowo jednak niezbędne będzie wymagane tylko dla skargi:
1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności;
2) oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy;
3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
Potem już tylko kasacja
Gdyby wyrok okazał się niekorzystny, podatnikowi pozostaje już tylko skarga kasacyjna. Jednak nie może jej wnieść sam, bo przy skardze kasacyjnej do NSA obowiązuje tzw. przymus adwokacki. W sprawach podatkowych skarżący może skorzystać z usług adwokata, radcy prawnego i doradcy podatkowego, który sporządzi skargę. Skargę kasacyjną należy wnieść za pośrednictwem sądu I instancji, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Aleksandra Tarka
