VAT: Refakturowanie

Zarówno ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jak i wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie regulują zagadnienia refakturowania. Przyjęta praktyka, jak również orzecznictwo wydane w oparciu o stan prawny poprzednio obowiązujący, które w kwestii refakturowania nadal zachowuje swą aktualność, dopuszczają jednak możliwość wystawiania refaktur.

Podatnicy chcąc przenieść wyłożone przez siebie koszty usługi na swoich klientów może dokonać refakturowania. Refakturowanie polega na udokumentowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży i zmiany stawki podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji przenosząc dane z faktury pierwotnej, należy stosować tą samą cenę netto, a także stawkę i kwotę podatku od towarów i usług co na fakturze.

Jeżeli zatem podatnik przy odsprzedaży wskazanych usług nie dolicza marży, powinien wystawić refakturę, wykazując w niej wartość netto, stawkę podatku VAT i kwotę podatku VAT w wielkościach odpowiadających wartościom wykazanym na fakturze pierwotnej otrzymanej od kontrahenta.

Zgodnie z obowiązującą na gruncie podatku od towarów i usług zasadą ogólną, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. Jeżeli wykonanie usługi powinno być stwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwila wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi.

W przypadku odsprzedaży niektórych usług, w tym przede wszystkim dostaw mediów (energii elektrycznej, cieplnej, gazu) oraz usług telekomunikacyjnych istnieje szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. Powstaje on z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie.

Podatnicy odprzedając takie usługi powinni stosować szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. Jedynie w przypadku, gdy termin płatności już upłynął, są niejako zmuszeni do zastosowania ogólnego momentu powstania obowiązku podatkowego.

Michał Zwyrtek