Ważne dla mundurowych

(Dz. U. Nr 23, poz. 137). Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej. W związku z wejściem w życie nowego rozporządzenia  traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 50, poz. 483).

Zgodnie z rozporządzeniem dowódca jednostki może doręczyć żołnierzowi decyzję zwalniającą go z zawodowej służby wojskowej w przypadku odmowy przyjęcia skierowania do wojskowej komisji lekarskiej lub nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się do tej komisji w określonym terminie i miejscu albo niepoddania się badaniom, do których został zobowiązany przez komisję lekarską, otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej, odmowy pełnienia służby na równorzędnym lub wyższym stanowisku służbowym, w razie zwolnienia z zajmowanego stanowiska, a także w przypadku upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez żołnierza zawodowego, niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej i nieobecności w służbie jednorazowo przez okres trzech dni roboczych, która nie została usprawiedliwiona. Ponadto żołnierza zawodowego można zwolnić z zawodowej służby wojskowej na skutek skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary, odmowy wydania lub pozbawienia żołnierza wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa, niewyznaczenia na stanowisko służbowe na kolejną kadencję oraz otrzymania dostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej i zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych - za pisemną zgodą żołnierza. Doręczenie tej decyzji odbywa się na zasadach, które sa określone w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Rozporządzenie wymienia kilka sytuacji, ze względu, na które żołnierz może zostać zwolniony z zawodowej służby wojskowej. Do sytuacji takich zalicza się między innymi otrzymanie niedostatecznej ogólnej oceny w opinii służbowej, otrzymanie w dwóch kolejnych latach oceny niedostatecznej ze sprawdzianu sprawności fizycznej lub nieprzystąpienia w dwóch kolejnych latach do tego sprawdzianu, niezłożenie przez żołnierza w nakazanym terminie oświadczenia o stanie majątkowym, złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, bądź odmowę pełnienia zawodowej służby wojskowej na równorzędnym lub wyższym stanowisku. Ponadto w przypadkach skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary bądź odmowy wydania lub cofnięcia żołnierzowi wymaganego poświadczenia bezpieczeństwa dowódca występuje z wnioskiem do organu zwalniającego, za pośrednictwem organu właściwego do wyznaczania na stanowisko służbowe, o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej lub pozostawienie go w dalszej służbie, wskazując jednocześnie stanowisko służbowe w podległej jednostce wojskowej, na które żołnierz ten mógłby zostać wyznaczony.

Rozporządzenie stanowi, że żołnierz składa wypowiedzenie stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej do organu zwalniającego. Wypowiedzenie stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej przez żołnierza uważa się za dokonane, jeśli zostało złożone za potwierdzeniem odbioru w kancelarii jednostki wojskowej lub wysłane przesyłką poleconą na adres jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni zawodową służbę wojskową. Wypowiedzenie następuje stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonane przez żołnierza następuje w formie pisemnej i powinno zawierać oświadczenie woli żołnierza wskazujące jednoznacznie na zamiar wypowiedzenia przez niego stosunku służbowego.

Podstawą wydania rozkazu personalnego o skreśleniu z ewidencji żołnierza, który zmarł lub został uznany za zmarłego - stanowi akt zgonu lub orzeczenie sądu o uznaniu za zmarłego bądź, który zaginął, gdy nie może być jeszcze wydane orzeczenie sądu o uznaniu za zmarłego - stanowi prawomocne postanowienie prokuratora wojskowego wydane w tej sprawie. Natomiast w przypadku zwolnienia z zawodowej służby wojskowej żołnierza, w stosunku do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie albo odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego), rozkaz personalny o zwolnieniu przesyła się do dowódcy jednostki, w której ten żołnierz ostatnio pełnił służbę, a ponadto w odniesieniu do żołnierza wobec którego zastosowano tymczasowe aresztowanie - do sądu, który zastosował ten środek zapobiegawczy, oraz do prokuratora wojskowego, w którego dyspozycji przebywa tymczasowo aresztowany żołnierz bądź odbywającego karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) - do sądu, który wydał wyrok w pierwszej instancji.