Wydatki na występy artystyczne i na rzecz osób towarzyszących nie stanowią kosztów uzyskania przychodów - wyrok NSA
Wydatki na spotkania biznesowe w części poniesionej na występy artystyczne oraz transport i zakwaterowanie osób towarzyszących kontrahentom lub przedstawicielom kontrahentów - zaproszonych na takie spotkanie, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Tak wynika z wyroku NSA z 28 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 568/15.
Spółka w celu rozwoju działalności wprowadza na rynek nowe produkty oraz usługi, organizując przy tym spotkania dla aktualnych oraz potencjalnych kontrahentów i partnerów biznesowych, służące promocji i reklamie tych produktów/usług. Na organizowane spotkania są zapraszane, oprócz kontrahentów, także osoby towarzyszące, np. członkowie rodzin kontrahentów. Spółka bierze również udział w wydarzeniach inicjowanych przez inne podmioty, jak np. targi, spotkania branżowe, podczas których prezentowane są jej produkty lub usługi.
W związku z opisanymi przedsięwzięciami (wewnętrznymi bądź zewnętrznymi) ponosi wymienione w tabeli koszty.
| Koszty | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i udzielenie w tym trybie odpowiedzi na pytanie, czy będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, poszczególnych kategorii wydatków związanych z organizacją spotkań? Jej zdaniem są to wydatki o charakterze reklamowym i promocyjnym zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w zakresie wydatków ponoszonych na:
- występy artystyczne zaproszonych gości specjalnych lub inne atrakcje towarzyszące, niezwiązane bezpośrednio z kampanią promocyjną i prezentacją produktu oraz
- transport i zakwaterowanie kontrahentów lub przedstawicieli kontrahentów oraz osób im towarzyszących.
Spółka wniosła skargę do WSA we Wrocławiu. Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, chociaż nie wszystkie zarzuty w niej podniesione uznał za zasadne. Wobec tego spółka wniosła skargę kasacyjną, którą NSA oddalił. Wydany wyrok Sąd uzasadnił w następujący sposób.
Występ artystyczny
"Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może (...) budzić wątpliwości, że wydatki poniesione na występy artystyczne zaproszonych gości specjalnych kształtują przede wszystkim wizerunek firmy, powodują pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby, do których ten przekaz jest kierowany. Okoliczność, że występ artystyczny lub inna atrakcja towarzysząca może przyczyniać się do zwiększenia frekwencji na organizowanych przez Spółkę spotkaniach tej oceny nie zmienia. Zwiększenie bowiem frekwencji jest skutkiem zaoferowania przez organizatora konferencji pewnego dobra, które stanowi wartość pożądaną przez odbiorców niejako niezależnie od produktów i usług oferowanych przez Spółkę. Możliwość zaś zaoferowania tego dobra przez Spółkę wpływa na tworzenie lub poprawę wizerunku firmy na zewnątrz ale nie przekłada się, w wymiarze opisanym w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, bezpośrednio na reklamę i promocję konkretnego produktu lub usługi. (...) W konsekwencji, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd I instancji zasadnie uznał, że Minister Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej nie naruszył art. 16 ust. 1 pkt 28 w zw. z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.".
Wydatki na rzecz osób towarzyszących - członków rodzin kontrahentów i przedstawicieli kontrahentów
"Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego niezasadny jest także zarzut naruszenia art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. poprzez jego błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że wydatki ponoszone przez Spółkę na osoby towarzyszące (rodziny) kontrahentów/przedstawicieli kontrahentów uczestniczących w organizowanych przez Spółkę spotkaniach nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela argumentacji Spółki wspierającej ten zarzut. Zasadniczo opiera się ona na twierdzeniu, że jest to działanie zmierzające do dotarcia do jak najszerszego grona odbiorców. Rzecz jednak w tym, że odbiorcami, nawet potencjalnymi produktów i usług Spółki nie mogą być rodziny kontrahentów czy przedstawicieli kontrahentów. Specyfika oferowanych produktów i usług jest tego rodzaju, że jej potencjalnymi odbiorcami mogą być tylko określone, odznaczające się specyficznymi właściwościami podmioty. (...) Zatem wydatek poniesiony na rzecz osób, które klientami Spółki być nie mogą, a przynajmniej jest bardzo mało prawdopodobne aby były, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów albowiem nie przyczyni się do powstania przychodów Spółki".
Przegląd Podatku Dochodowego Nr 19 z dnia 2017-10-01