Dokonując zakupu części peryferyjnych do używanego przez Spółkę środka trwałego trzeba uważnie dokonać wyboru metody amortyzacji. Rozstrzygnięciu podlega kwestia wartości początkowej środka trwałego i stawki odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z brzmieniem art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP wydatki peryferyjne polegające na zamianie ?starych? części na ?nowe? traktowane są jako ulepszenie środka trwałego. W związku z tym zakup taki zwiększa wartość początkową środka trwałego w sytuacji, gdy:
jednostkowa cena nabycia przewyższa 3.500 zł,
zwiększa on wartość użytkową środków trwałych w stosunku do wartości z dnia przyjęcia ich do używania, mierzoną w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji,
wydatki te poniesiono je przy przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środków trwałych.
Sam fakt, iż w momencie poniesienia przez Spółkę wydatku na ulepszenie środek trwały jest zamortyzowany nie ma wpływu na określenie jego zaktualizowanej wartości początkowej, a następnie dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zmiana funkcji użytkowej czy też odtworzenie tej samej funkcji użytkowej powoduje że wydatki na zakup części peryferyjnych zwiększać będą wartość początkową środka trwałego.
Odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać począwszy od od miesiąca następnego po miesiącu, w którym dokonano ulepszenia środka trwałego. Odpisów amortyzacyjnychnależy dokonywać według stawki i metody amortyzacji przyjętych pierwotnie dla tego środka trwałego (art. 16h ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy o PDOP).
Patrycja Mikuła
