Boryszew wyrzuca Softbank z elity

W 1999 r. zaangażował się w wart wówczas kilkanaście milionów złotych Boryszew, spółkę kojarzącą się wówczas przede wszystkim z produkcji płynu do chłodnic marki Borygo. Teraz wartość rynkowa firmy jest aż stukrotnie większa, a giełdowy majątek, kontrolowany przez inwestora szacować można nawet na 5 mld zł.

Od poniedziałku Boryszew znajdzie się w prestiżowym indeksie WIG20. Roman Karkosik zrealizował więc swój cel - z prowincjonalnej spółki zrobił prawdziwego blue chipa i wprowadził ją na giełdowe salony. Awans Boryszewa ma też symboliczny wymiar. Spółka weszła do WIG20 kosztem Softbanku, kontrolowanego przez innego tuza warszawskiego parkietu - Ryszarda Krauze. Jedna z pereł innego wielkiego inwestora z GPW wypada więc z korony, przynajmniej na jakiś czas trafiając do grona mocnych drugoligowców. Teraz tylko od wyników spółki będzie zależało, czy nie stoczy się w otchłań firm, które nie koncentrują na sobie uwagi szerszego grona inwestorów, co mogłoby się skończyć przygaszeniem obrotów. Tak stało się choćby z Dębicą czy PGF.

Konsekwencja...

Dla Romana Karkosika wejście Boryszewa do WIG20 nie jest ukoronowaniem konsekwentnie realizowanego planu. To dopiero preludium. Do indeksu blue chipów puka także Alchemia, która - jeśli nie wydarzy się nic nieoczekiwanego - po zarejestrowaniu nowej emisji znajdzie się wśród blue chipów już w czerwcu. Wszystko wskazuje więc na to, że już wkrótce w indeksie największych spółek wyrównają się siły liczebne dwóch inwestorów o inicjałach "RK" (z portfela Ryszarda Krauze w indeksie pozostaną Bioton i Prokom). Już we wrześniu 2004 r. Sławomir Masiak, były już prezes Boryszewa, nie ukrywał w rozmowie w "PB", że takie są ambicje zarządu i największego akcjonariusza spółki. Jednym z podstawowych warunków, jakie należało spełnić, była poprawa płynności akcji. Split w stosunku 1 do 10 przeprowadzono więc już w listopadzie 2004 r. Ale to był tylko jeden z etapów budowy supergrupy.

...przejęcia...

Wcześniej spółka wraz z inwestorem strategicznym zaangażowała się kapitałowo w toruńską Elanę, producenta poliestrów i notowaną wówczas na giełdzie Hutę Oława, produkującą m.in. biel cynkową. Przejmowano również kilka mniejszych podmiotów, m.in. Izolację Matizol i Nylonbor. I o ile jeszcze w 2001 r. skonsolidowane przychody spółki wynosiły niewiele ponad 124 mln zł, a zysk netto 20 mln zł, to obecnie obroty firmy zbliżają się do 2 mld zł. Zysk netto za ubiegły rok podsumowano na 123 mln zł. Ale to nie koniec. Na ostatniej prostej znajduje się kwestia przejęcia Impexmetalu, grupy o przychodach 2,6 mld zł. Finalizacji fuzji można się spodziewać już we wrześniu. W orbicie zainteresowań Boryszewa znalazły się też w pewnym momencie Ciech i Grupa Kęty.

...i problem z wyceną

Ale kij ma dwa końce: rozległa działalność, mnogość podmiotów i powiązań stanowi nie lada problem dla inwestorów i analityków. Ci ostatni jak ognia unikają rozmów o spółce, twierdząc, że znają ją tylko pobieżnie. Złożoność biznesu i struktury grupy nie ułatwia przeprowadzenia jej właściwej wyceny. Czy zmieni się to po wejściu spółki do głównego indeksu? Niewykluczone, choć na raporty na temat Boryszewa trzeba będzie zapewne poczekać przynajmniej do momentu zakończenia fuzji z Impexmetalem. Przy okazji powinna ona także zwiększyć ilość akcji nowej firmy, znajdujących się w wolnym obrocie. W tej chwili akcjonariat Boryszewa jest silnie skoncentrowany: Roman Karkosik kontroluje 69 proc. kapitału, a 6,7 proc. akcji ma w portfelu fundusz ING NN. Od skali zaangażowania kolejnych instytucji zależeć będzie ocena, czy rynek pozytywnie zweryfikował wizję biznesu proponowaną przez Romana Karkosika.

Kamil Zatoński