Deutsche Bank wypożyczył akcje?

Deutsche Bank pomaga PZU Życie czy na odwrót?

Zachodni NFI otrzymał 26 września informację od Deutsche Bank Securities Inc. z siedzibą w Nowym Jorku (podmiot zależny od Deutsche Bank Americas Holding Corp., który z kolei jest podmiotem zależnym od Deutsche Bank AG), iż kupił on 2,9 mln walorów zapewniających 9,65% ogólnej liczby akcji funduszu i głosów na WZA. Wcześniej Bear Stearns International z siedzibą w Londynie zbył 2,9 mln walorów NFI. Rozliczenie transakcji nastąpiło 25 września 2000 roku. Nic więc dziwnego, że dzień później o zakupie walorów poinformował DBS. Sprawa jest ciekawa dlatego, że Bear Stearns bardzo aktywnie na ZWZA Zachodniego NFI wspierał Skarb Państwa i Wood & Company. Kilka dni wcześniej miał miejsce odwrotny proces. 20 września Zachodni NFI został poinformowany przez Deutsche Bank Securities iż bank zbył 3 040 036 akcji funduszu. W wyniku powyższego bank ten nie posiadał walorów NFI. Kilka dni wcześniej Bear Stearns i Wood poinformował o zakupie dużych pakietów akcji funduszu. Bear Stearns kupił walory zapewne w wyniku pakietówek, które miały miejsce 6 września, kiedy w jednej transakcji właściciela zmieniło właśnie 2,9 mln akcji, a w drugiej 140 036 akcji. W sumie tego dnia zmieniło więc właściciela tyle walorów, ile posiadał DBS. Wynika z tego, że Deutsche Bank odzyskał teraz akcje, które wcześniej "wypożyczył" firmie Bear Stearns. Dowodzi to jasno, że jest on także, przynajmniej pośrednio, zaangażowany w to, co dzieje się na rynku NFI.

Także w Foksalu i prawdopodobnie w 7 NFI wyjściu Deutsche Banku z NFI towarzyszyło pojawienie się w nim nowych akcjonariuszy, działających na zlecenie tajemniczych klientów. Taką rolę odgrywa przede wszystkim Wood & Company.

Możliwe są w tym przypadku dwa scenariusze. Deutsche Bank mógł wypożyczyć akcje po to, by inwestorzy kryjący się za Wood & Co mogli przejąć władzę nad wybranymi NFI. Przy czym, gdyby im się to udało, wówczas zapewne chcieliby oni zatrzymać walory w portfelu, jeśli nie - tak jak w Zachodnim - wówczas akcje wracają do DBS. W takim przypadku DBS robi komuś przysługę. Takim podmiotem może być PZU Życie, jeśli wziąć pod uwagę sojusz tych instytucji w walce o BIG-BG. W takim razie zapewnienia przedstawicieli PZU Życie, że tylko obserwują sytuację na rynku NFI, nie angażując się w walkę o fundusze, nie brzmią wiarygodnie.

Drugi scenariusz zakłada, że to sam DBS jest zaangażowany w walkę o NFI, ale w takim przypadku nie bardzo wiadomo, dlaczego miałby działać przez pośredników, zamiast robić to samodzielnie. Wytłumaczeniem mogłaby być tylko niechęć do otwartego działania wywołana doświadczeniami z BIG-BG. Analitycy i obserwatorzy rynku w nieoficjalnych rozmowach z PARKIETEM skłonni są raczej poprzeć pierwszy ze scenariuszy. Wskazują ponadto na powiązania personalne między PZU Życie i Skarbem Państwa. Wiadomo bowiem, że urzędujący od niedawna minister Andrzej Chronowski popiera zarząd PZU Życie. Jego decyzjami w sprawie NFI byli całkowicie zaskoczeni przedstawiciele departamentu funduszy kapitałowych tegoż ministerstwa. - To, czy PZU Życie stoi za walką o NFI, okaże się zapewne dopiero po zmianach we władzach tego towarzystwa - twierdzi jeden z analityków.

"Wykorzystywanie NFI"

Foksal przejęty przez grupę Państwa, Wood & Company i PZU Życie poinformował, że 26 września w transakcji pakietowej kupił 1 579 545 akcji 7 NFI im. Kazimierza Wielkiego i przekroczył próg 5% ogólnej liczby głosów na WZA. Przed tą transakcją fundusz nie posiadał walorów "Siódemki". Oczywiście, bezpośrednio przed tą transakcja nie miał takich akcji. Wcześniej jednak był jednym z największych akcjonariuszy 7 NFI, ale będąc jeszcze pod kontrolą Everesta sprzedał je głównemu inwestorowi, by nie uzyskała nad nimi kontroli grupa Skarbu Państwa i Wooda. Okazuje się zatem, że nowi strategiczni inwestorzy robią dokładnie to samo, co ich poprzednicy. Wykorzystują kontrolowany przez siebie NFI (a tym samym jego pieniądze) do umacniania swojej pozycji w innych NFI, nad którymi chcieliby mieć kontrolę. Jest to metoda niezwykle opłacalna - większa kontrola nie oznacza bowiem większych wydatków. Na tej samej zasadzie inwestował wcześniej Everest Capital, BRE oraz inni strategiczni udziałowcy funduszy, w tym grupa PZU.

W tym przypadku różnica jest tylko taka, że jeśli chodzi o całą grupę Skarbu Państwa i Wooda to na skutek pakietówki nie wzmocniła ona wyraźnie swoich sił. Akcje, jak wynika z naszych ustaleń, sprzedawał bowiem Arnhold & Bleichroeder Inc., który i tak popierał działania tych inwestorów. Nie da się jednak wykluczyć, że NFI odkupując od niego walory zasilił go w gotówkę, która może być wykorzystana na dalsze inwestycje na rynku NFI.

Jeśli chodzi o Everesta, to postępował w ostatnim czasie proces w odwrotną stronę. NFI, które wcześniej inwestowały w akcje na zlecenie inwestora, odsprzedały mu walory, by tracąc kontrolę nad funduszami nie utracił on kontroli nad "zaparkowanymi" u nich akcjami NFI. Taki proces miał miejsce nie tylko w przypadku 7 NFI, którego walory "w ostatniej chwili" sprzedał Everestowi Foksal. Fundusze z grupy Everesta oraz wspierający je Poland Opportunity Fund powiększyły w ten sposób istotnie zaangażowanie w Zachodnim NFI i Foksalu.

Także w innych funduszach dotychczasowi strategiczni właściciele umacniają swoje pozycje przy pomocy "własnych" funduszy. Fortuna poinformowała, że Fund.1 NFI przekroczył próg 5% akcji i głosów na WZA. "Jedynka" posiada w chwili obecnej 1 606 321 akcji Fortuny reprezentujących 5,34% kapitału akcyjnego.

W innych funduszach następują przetasowania w akcjonariacie z udziałem nowych podmiotów. Firma Westgate International L.P. zwiększyła swój stan posiadania akcji Octavy i ma obecnie walory uprawniające do 3 421 876 głosów na WZA (11,23%). Firma ta dopiero przed kilkoma tygodniami ujawniła swoją obecność w funduszu, przekraczając próg 5% głosów na WZA. Nie są znane jej zamiary wobec NFI.