Projekt ustawy wdrażającej MiFID II z 2 listopada, jest dużo ostrzejszy od unijnej dyrektywy. KNF chce zwiększyć obciążenia nakładane na lokalne podmioty, zwłaszcza TFI i dystrybutorów - uważa Ewa Mazurkiewicz z kancelarii SPCG.
"Listopadowe zmiany są zasadnicze i zmierzają w złym kierunku. Projekt jest zaostrzony w porównaniu do projektu wrześniowego, zwłaszcza w stosunku do TFI oraz dystrybutorów" - powiedziała PAP Biznes Ewa Mazurkiewicz, radca prawny i szef praktyki regulacyjnej rynku kapitałowego w kancelarii SPCG.
Mazurkiewicz podkreśla, że przepisy ustawy są ostrzejsze od przepisów unijnej dyrektywy.
"Projekt ustawy nie jest zgodny z duchem unijnej dyrektywy, jest od niej dużo ostrzejszy i zawiera szereg +lokalnych naleciałości+ forsowanych w procesie legislacyjnym przez KNF. Efektem wprowadzanych zmian będzie zwiększenie obciążeń nakładanych na lokalne podmioty, zwłaszcza TFI i dystrybutorów, co nie ma pokrycia w przepisach unijnych" - powiedziała Mazurkiewicz.
Istotna zmiana to m.in. zaostrzenie wymogów w zakresie tzw. +zachęt+.
"Wróciły wcześniejsze propozycje dotyczące zachęt, co oznacza, że TFI zanim dokona jakiejkolwiek płatności na rzecz dystrybutora, będzie musiało niejako +wcielić się+ w rolę nadzorcy. Projekt wprowadza nakaz, aby TFI oceniały pracę dystrybutorów w ujęciu cyklicznym (miesięcznym) w oparciu o przesyłane przez nich dokumenty.
Dopiero po wykonaniu szeregu formalności, jeśli spełnione byłyby przesłanki ustawowe, TFI mogłoby wypłacić dystrybutorowi wynagrodzenie. Co istotne, wykonanie takich obowiązków przez TFI wymagać będzie wdrożenia specjalnych rozwiązań, gdyż na dzień dzisiejszy podmioty te nie dysponują wystarczającymi służbami, a mówimy o obowiązkach obejmujących +badanie zasadności i prawidłowości ustalenia kosztów ponoszonych przez dystrybutorów+, czyli podmioty typu banki lub domy maklerskie, z częstotliwością: co miesiąc" - powiedziała Mazurkiewicz.
W listopadowym projekcie pojawiły się zmiany dotyczące opłat.
"Wrócił przepis uzależniający wynagrodzenie pobierane przez TFI za zarządzanie FIO lub SFIO od rodzaju polityki inwestycyjnej funduszu (subfunduszu) oraz ryzyka funduszu" - powiedziała Mazurkiewicz. "Zmienione zostało upoważnienie do wydania przepisów określających maksymalną wysokość wynagrodzenia stałego TFI z tytułu zarządzania FIO oraz SFIO z fakultatywnej na obligatoryjną - zgodnie z nowym brzmieniem projektu takie przepisy będą musiały zostać wydane" - dodała.
Mazurkiewicz zaznacza, że aktualna wersja projektu ustawy nie jest ostateczna.
"Wersja projektu ustawy z 2 listopada nie jest ostateczna. Rządowe Centrum Legislacji będzie jeszcze weryfikować zgodność projektu z regułami legislacyjnymi, ale prawdopodobieństwo istotnych zmian merytorycznych na tym etapie jest raczej niewielkie" - uważa Mazurkiewicz.
Ministerstwo Finansów zakłada, że Prezydent podpisze gotową ustawę jeszcze w tym roku oraz że wejdzie ona w życie 3 stycznia 2018 r.
"Osobiście nie wierzę w to, że Prezydent zdąży podpisać ustawę w tym roku. Oceniam, że realny termin na jej wejście w życie to koniec stycznia, a nawet luty 2018 r. Biorąc pod uwagę harmonogram prac legislacyjnych, myślę, że raczej zabraknie też czasu na przygotowanie i uzgodnienie z rynkiem aktów wykonawczych do ustawy, czyli rozporządzeń. Tutaj oceniam, że realny termin na ich podpisanie to I kwartał 2018 roku" - powiedziała Mazurkiewicz.
MiFID I pochodzi od skrótu Markets in Financial Instruments Directive (Dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych). Dyrektywa MiFID ustanawia jednolite ramy prawne dla firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych w sprawie świadczenia usług inwestycyjnych na terytorium Unii Europejskiej, a także na terytorium Islandii, Liechtensteinu i Norwegii.
Od 3 stycznia 2018 r. zacznie obowiązywać MiFID II. Również w Polsce nowa regulacja zapewni inwestorom jeszcze większą ochronę oraz ujednolici zasady obrotu instrumentami finansowymi. Wprowadzane zmiany mają m.in. przeciwdziałać nieetycznej sprzedaży produktów. Najważniejsza zmiana związana jest z informacjami, jakie będą musieli otrzymać klienci kupujący produkt finansowy. Chodzi o zagwarantowanie dostępu do szczegółów dotyczących opłat, prowizji oraz zachęt dla doradców, pośredników i dystrybutorów produktów z rynku finansowego. Ta zmiana, według autorów przepisów, ma pokazać konsumentom, jaką motywacją kieruje się sprzedawca.
Nowe regulacje mają być lekiem na tzw. misseling, czyli oferowanie produktów w sposób wprowadzający w błąd albo oferowanie produktu, który nie jest dostosowany do profilu klienta.
żródło PKO BP
MIFID II dyrektywa nałożyła na firmy finansowe dodatkowe obowiązki informacyjne, wprowadziła przymus wypełniania przez klientów specjalnych ankiet, które mają określać ich profil inwestycyjny (ocenić skłonność do ryzyka), co w konsekwencji ma ich ustrzec przed niechcianym (nieodpowiednim) produktem finansowym (np. funduszem inwestycyjnym, instrumentem pochodnym, produktem strukturyzowanym).
