Celne uderzenie w handel uliczny

Handel poza sklepami - w miejscach do tego wyznaczonych przez władze lokalne, który można określić mianem sprzedaży targowiskowej, może być prowadzony przez przedsiębiorcę osobiście, jako działalność handlowa, przez powierzenie pracy zarobkowej innym osobom przez przedsiębiorcę, a także w sposób okazjonalny - nie mający cech działalności gospodarczej, charakteryzujący się w szczególności tym, że sprzedaż nie jest wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, czyli nie spełniający przesłanek z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, przy czym kwestia ciągłości rozumiana jest, jako zamiar ciągłego działania.

Sprzedaż targowiskowa, niezależnie od wyżej wymienionych form - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych - podlega opłacie targowej oraz wiąże się jednocześnie z przestrzeganiem wielu innych ustaw, jak na przykład: ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawy - Kodeks pracy, czy ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Jak powyżej wskazano, legalna działalność w zakresie sprzedaży targowiskowej jest obwarowana w Polsce obowiązkiem przestrzegania wielu przepisów znajdujących się w licznych ustawach. Działalność nielegalnego handlu ulicznego skutecznie jednak wymyka się sankcjom przepisów prawa oraz egzekucji organów państwa przede wszystkim z powodu braku wystarczająco restrykcyjnych kar dla organizujących i realizujących proceder nielegalnego handlu ulicznego w Polsce.

Widoczne jest to głównie w przypadku zorganizowanych grup przestępczych, dla który istniejące w systemie prawa kary nie mają żadnego oddziaływania z powodu czerpania wysokich zysków z nielegalnego procederu.

Biorąc pod uwagę powyższe Sejm w dniu 31 sierpnia 2011 roku uchwalił ustawę o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.) proponuje się dodanie art. 60[3] w brzmieniu:

"Art. 603. § 1. Kto prowadzi sprzedaż na terenie należącym do gminy lub będącym w jej zarządzie poza miejscem do tego wyznaczonym przez właściwe organy gminy, podlega karze grzywny.

§ 2. W razie popełnienia wykroczenia, określonego w § 1, można orzec przepadek towarów przeznaczonych do sprzedaży, choćby nie stanowiły własności sprawcy.".

Proponowana nowelizacja Kodeksu wykroczeń ma na celu uzupełnienie aktualnie obowiązujących, a jednocześnie nieskutecznych przepisów dążąc do wyeliminowania z przestrzeni publicznej niepożądanego zjawiska sprzedaży towarów w miejscach do tego nie przeznaczonych i nie przygotowanych - w tym w szczególności w miejscach stanowiących "turystyczne wizytówki" aglomeracji miejskich, choćby takich jak okolice zabytków atrakcyjnych dla przyjezdnych turystów.

www.SerwisPrawa.pl