Inflacja jakiej nie było
Tak jak przewidywali analitycy, w lipcu mieliśmy deflację. Ceny towarów i usług konsumpcyjnych spadły o 0,3 proc. w stosunku do czerwca i wzrosły o 5,2 proc. w stosunku do lipca 2000. Specjaliści przestrzegają jednak przed zbytnim optymizmem.
W zduszeniu inflacji średniorocznej do poziomu 5,2 proc. wobec 6,2 proc. w czerwcu pomógł spadek cen żywności i napojów bezalkoholowych. W lipcu zmniejszyły się one o 2,4 proc. w stosunku do czerwca i wzrosły tylko o 4,1 proc. w relacji do tego samego okresu ubiegłego roku. Bardzo potaniały warzywa (o 24,6 proc., a najwięcej ziemniaki - o 36,6 proc.) i owoce (9,3 proc.) Wzrosły za to ceny napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych - o 0,2 proc. w porównaniu z czerwcem i o 3,8 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem. O 0,5 proc. w relacji do czerwca spadły ceny transportu - w tym ceny paliw o 1,7 proc. w stosunku do czerwca i o 13,9 proc. w stosunku do lipca ubiegłego roku.
Deflacja byłaby jeszcze głębsza, gdyby nie 1,6-proc. zwyżka opłat za mieszkania, w której największy udział miał wzrost cen prądu (aż o 6,4 proc.). Więcej trzeba było też wydać na rekreację i kulturę (o 0,8 proc.) oraz na opłaty związane ze zdrowiem (0,5-proc. wzrost).
Analitycy spodziewają się, że inflacja wkrótce wzrośnie i na koniec roku inflacja sięgnie 5,5-6 proc., wobec 6-8 proc. celu inflacyjnego Rady Polityki Pieniężnej. Nie są jednak zgodni co do tego, czy RPP po dobrych wiadomościach lipcowych obniży stopy procentowe. Na przeszkodzie stoi katastrofalna sytuacja budżetu.
