Komisja Europejskiej stwierdza: Polska jest bezpieczna

W średnim okresie kraj znajduje się w obszarze średniego ryzyka stabilności i w obszarze niskiego ryzyka w długim okresie, po warunkiem wdrożenia planowanej ambitnej konsolidacji fiskalnej i utrzymania podstawowej równowagi po 2014 na poziomie spodziewanym w tym roku". Według naszej oceny jednym z istotnych elementów "siatki bezpieczeństwa" budowanej przez MinFin (w obawie o ewentualną nagatywną reakcję inwestorów zagranicznych na spowolnienie gospodarcze i w konsekwencji pogorszenie sytuacji budżetowej) są starania o zniesienie procedury nadmiernego deficytu przez KE w przyszłym roku.

Pozytywne stwierdzenie dotyczące stabilności fiskalnej Polski zawarte w raporcie KE wskazuje, że są podstawy do takiej decyzji i wysiłki MinFin powinny okazać się skuteczne (m.in. opór przed podniesieniem deficytu na 2013 rok pomimo zbyt wysokiego założonego wzrostu na przyszły rok).

Dane z Polski o zatrudnieniu za listopad okazały się słabsze od oczekiwań (-0,3% r/r wobec konsensusu rynkowego i naszych prognoz na poziomie -0,2% r/r), podczas gdy dynamika płac (zwykle dużo bardziej zmienna) na poziomie 2,7% była zbliżona do prognoz (konsensus, jak i my oczekiwaliśmy 2,8-2,9%).

Głębsze dostosowanie zatrudnienia jest czymś, o czym mówimy już od kilku miesięcy.

Firmy przez dłuższy okres chomikowały pracowników, licząc, że spowolnienie będzie tylko przejściowe, dlatego też wskaźnik zatrudnienia był dotychczas bardzo stabilny w ujęciu r/r, ale plany zatrudnieniowe firm (uwidocznione w odpowiednich składnikach wskaźników wyprzedzających) stały jednak w sprzeczności z tym, co pokazywały słabe dane makroekonomiczne (nasz wskaźnik zaskoczeń danymi o aktywności jest obecnie niżej niż po upadku banku inwestycyjnego Lehman Brothers kiedy nastąpiło gwałtowne "tąpnięcie wzorstu").

Plany firm odnośnie zatrudnienia będą korygowane dlatego prognozujemy dalsze spadki zatrudnienia do poziomu ok. -1% r/r w 2kw13.

Za to, za sprawą obniżania się inflacji, wzrost płac realnych nie wygląda tak słabo jak w 3kw12. Spodziewamy się, że nominalny wzrost płac pozostanie poniżej poziomu 3% w 1kw13, by w całym 2013 roku znaleźć się na poziomie 3%. Realny fundusz płac (tempo zatudnienia x tempo płac) powinien spaść w 4kw12 o 0,7% r/r wobec spadku o 1,5% r/r w bardzo słabym 3kw12 roku. W 1poł13 realny wzrost fundusz płac powinien wynieść 0% r/r i powoli w 2poł13 odbijać (do 0,4-0,8% r/r). Widać więc, że największe pogorszenie siły nabwyczej przypadło na 1-3kw12, a w 2013 r. realny fundusz płac powinien przestać spadać, co jednak nie wystarczy by wesprzeć konsumpcję.

Mając to na uwadze, inflacja bazowa powinna zwalniać szybciej i silniej niż oczekiwała to RPP, co doprowadzi do dalszego dostosowania poglądów Rady w stronę głębszych cięć.

Oceniamy, że na ten moment jastrzębie w RPP sądzą, że obecny cykl łagodzenia polityki pieniężnej powinien zakończyć się w momencie, kiedy główna stopa spadnie do 3,75%. Oczekujemy jednak, że ci przedstawiciele Rady będą musieli złagodzić swoje stanowisko, zwłaszcza wtedy, gdy w 1poł13 roku dane pokażą głębszy spadek zatrudnienia.

Dlatego też spodziewamy się, że główna stopa zostanie obniżona do 3%, czyli cięcia będą nieco mniejsze niż dyskontuje to rynek kontraktów FRA (2,75%). Kolejne słabsze dane makroekonomiczne i spadek wskaźnika inflacji CPI powinny nadal wspierać ceny polskich obligacji, ale naszym zdaniem wrażliwość rynku na te odczyty będzie mniejsza niż ostatnio z uwagi na już wysoką wycenę obniżek. Zachowania rynku długu będą bardziej uzależnione od czynników zagranicznych (gdzie w najbliższych miesiacach wciąż możemy mieć do czynienia z prześcigiwaniem się głównych banków centralnych w dostarczaniu QE co będzie pozytywnie wpływać na popyt na dług krajów wschodzących).